مردم از هجر و همان در پی آزار من است

طبیب اصفهانی – مفردات شماره ۱۴ چشم یک شهر شد از سوختن ما روشن سرمه را قدر شکستیم ز خاکستر خویش  

طبیب اصفهانی – مفردات شماره ۵ بنگر که یار خاطر ما شاد می کند با غیر همنشین و مرا یاد می کند  

طبیب اصفهانی – مفردات شماره ۱۲ می‌چکدم ز دیده خون وعده ی وصل یار کو؟ می‌تپدم به سینه دل طاقت انتظار کو؟  

طبیب اصفهانی – مفردات شماره ۸ در لجه ای که هیچ نشان از کران نبود در گل نشست کشتی ما و گران نبود