مرغی که به کوی تو ز پرواز نشیند
طبیب اصفهانی – غزل شماره 77 مرغی که به کوی تو ز پرواز نشیند از جور تو هر چند رمد باز نشیند شد یار و
Menu
طبیب اصفهانی – غزل شماره 3
جا در صف عشاق مده اهل هوس را
حیف است که از هم نشناسی گل و خس را
تا بر دلت از ناله غباری ننشیند
از بیم تو در سینه نهفتیم نفس را
زآهم که شبیخون به فلک میزند امشب
اندیشه کن ای صبح و نگهدار نفس را
گر دیده به حسرت پی محمل بگشایی
دانی که چه خون می چکد از ناله جرس را
رنجید ز آغاز طبیب آن مه و ترسم
یکباره چو اغیار شمارد همه کس را
امین پیرانی - حامد پیری
طبیب اصفهانی – غزل شماره 77 مرغی که به کوی تو ز پرواز نشیند از جور تو هر چند رمد باز نشیند شد یار و
طبیب اصفهانی – غزل شماره 61 مرا در سینه دل چون نافه تا پر خون نخواهد شد نصیبم نکهتی زان طره ی شبگون نخواهد شد
طبیب اصفهانی – غزل شماره 26 هر کسی را که چو من دیده ی خونباری هست می توان یافت که در پای دلش خاری هست
طبیب اصفهانی – غزل شماره 113 شب شد که شکوه ها ز دل تنگ برکنیم نالیم آنقدر که جهان را خبر کنیم نشنیده ایم بوی