از غم لیلی به وادی گر چه مجنون می‌گریست

طبیب اصفهانی – غزل شماره 15 رفته عمر و نیم جانی مانده است واپسی از کاروانی مانده است در چمن در ره نشانی مانده است

طبیب اصفهانی – غزل شماره 164 یاد آر ای ستمگر از حال خاکساری روزی اگر به کویت بادآورد غباری هر کس درین گلستان نخلی نشاند

طبیب اصفهانی – غزل شماره 62 کجا کسی غم شب های تار من دارد به جز وفا، که سری در کنار من دارد؟ به این

طبیب اصفهانی – غزل شماره 2 درماندگی خود به که گوییم خدا را سلطان ندهد گوش به فریاد گدا را گویند که هر تیره شبی