طبیب اصفهانی – غزل شماره 133
خفتن نتوان درین گلستان
از ناله ی شب نخفته مرغان
ای شب نه غم منی خدا را
تا چند نمی‌رسی به پایان
من مانده و همرهان روانه
من خفته و کاروان شتابان
هستم ز تو من به جان خریدار
دردی که نمی‌رسد به درمان
جویند و چه سود چون نیابند
روزی که شوم ز دیده پنهان
من گریه‌کنان نشسته غمگین
تو خنده‌زنان گذشته شادان
دردی دارم طبیب کآن را
نتْوان گفت و نهفت نتوان
امین پیرانی - حامد پیری
طبیب اصفهانی – غزل شماره 10 چو نیست دسترسم آنکه بوسم آن پا را به هر کجا که نهی پای بوسم آنجا را تن هزار
طبیب اصفهانی – غزل شماره 150 به صید جسته از دامی چه خوش میگفت صیادی که از دام علایق گر توانی جست، آزادی تو با
طبیب اصفهانی – غزل شماره 103 در دل اگر باشدم غیر وصال تو کام هجر تو بر من حلال وصل تو بر من حرام مرغ
طبیب اصفهانی – غزل شماره 94 چون ناله ز جور تو ستمگر نکند کس؟ هرچند کند ناله و باور نکند کس آن جامه که از