سهراب سپهری – مجموعه شرق اندوه
شماره ۸
و
آری، ما غنچه ی یک خوابیم
غنچه ی خواب ؟ آیا می شکفیم؟
یک روزی، بی جنبش برگ
اینجا؟
نی، در دره ی مرگ
تاریکی، تنهایی
نی، خلوت زیبایی
به تماشا چه کسی می آید؟ چه کسی ما را می بوید؟
و به بادی پرپر؟
و فرودی دیگر؟