سهراب سپهری – مجموعه شرق اندوه
شماره 2
هلا
تنها به تماشای چه ای ؟
بالا، گل یک روزه ی نور
پایین، تاریکی باد
بیهوده مپای، شب از شاخه نخواهد ریخت و دریچه ی خدا روشن نیست
از برگ سپهر، شبنم ستارگان خواهد پرید
تو خواهی ماند و هراس بزرگ، ستون نگاه و پیچک غم
بیهوده مپای
برخیز که وهم گلی زمین را شب کرد
راهی شو که گردش ماهی، شیار اندوهی در پی خود نهاد
زنجره را بشنو: چه جهان غمناک است و خدایی نیست و خدایی هست و خدایی…
بی گاه است، ببوی و برو و چهره ی زیبایی در خواب دگر ببین