خواجوی کرمانی – غزل شماره 293
پیغام بلبلان به گلستان که می برد
و احوال درد من سوی درمان که می برد
یعقوب را ز مصر که می آورد پیام
یا زو خبر به یوسف کنعان که می برد
ما را خیال دوست به فریاد می رسد
ورنی شب فراق به پایان که می برد
مشتاق کعبه گر نکشد رنج بادیه
چندین جفای خار مغیلان که می برد
گهگاه اگر نه بنده نوازی کند نسیم
از ما خبر به ملک خراسان که می برد
از بلبلان بیدل شوریده آگهی
جز باد صبحدم به گلستان که می برد
گفتم مکن که باز نمایم به طعنه گفت
یرغو نگر به حضرت قاآن که می برد
درخورد خدمتش چو ندارم بضاعتی
جان ضعیف هست به جانان که می برد
خواجو اگر چه بیش نخیزد ز دست تو
پای ملخ به نزد سلیمان که می برد