در خنده آن عقیق شکرریز خوشترست

خواجوی کرمانی – غزل شماره 160

در خنده آن عقیق شکرریز خوشترست

در حلقه آن کمند دلاویز خوشترست

فرهاد را ز شکّر شیرین حکایتی

از خسروی ملکت پرویز خوشترست

بر روی خاک تکیه گه دردمند عشق

از خوابگاه اطلس گلریز خوشترست

دیگر حدیث کوثر و سرچشمه ی حیات

مشنو که باده ی طرب انگیز خوشترست

گو پست باش ناله ی مرغان صبح خیز

لیکن نوای چنگ سحر تیز خوشترست

صبح است خیز کاین نفس از گلشن بهشت

بزم صبوحیان سحرخیز خوشترست

اول بنوش ساغر و وانگه بده شراب

زیرا که باده ی شکر آمیز خوشترست

گر دیگران ز میکده پرهیز می کنند

ما را خلاف توبه و پرهیز خوشترست

خواجو کنار دجله ی بغداد جنت است

لیکن میان خطه ی تبریز خوشترست

 

نویسندگان :
نویسندگان :

امین پیرانی - حامد پیری

نوشته های مرتبط
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها