خواجوی کرمانی – رباعی شماره 7
ای خیل غمت برده به یغما دل ما
مهر تو سپهرست و ثریا دل ما
بستیم دل شکسته در زلف کژت
تا خود چه کند زلف کژت با دل ما
ای خیل غمت برده به یغما دل ما
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط