خواجوی کرمانی – رباعی شماره 393
آن لعبت نی زن من اگر با وی امی
زینگونه جگر خسته ولیکن کی امی
لب بر لب نی نهاد و من میمردم
در حسرت آنک کاشکی من نی امی
آن لعبت نی زن من اگر با وی امی
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط