خواجوی کرمانی – رباعی شماره 317
عیبم مکن ای خواجه که تا من هستم
بی جان و بدن قائم و بی می مستم
مانند خضر زنده ی جاوید شدم
چون دست ز آب زندگانی شستم
خواجوی کرمانی – رباعی شماره 317
عیبم مکن ای خواجه که تا من هستم
بی جان و بدن قائم و بی می مستم
مانند خضر زنده ی جاوید شدم
چون دست ز آب زندگانی شستم
امین پیرانی - حامد پیری