خواجوی کرمانی – رباعی شماره 307
آن سر که ز بهر تیغ تیز تو نهم
بر پای سمند گرم خیز تو نهم
جان را به لب ار رخ بنمایی چو شکر
در پسته ی شور قند ریز تو نهم
آن سر که ز بهر تیغ تیز تو نهم
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط