اقبال لاهوری
زبور عجم
شماره 1
به خواننده ی کتاب
می شود پرده ی چشمم پر کاهی گاهی
دیده ام هر دو جهان را به نگاهی گاهی
وادی عشق بسی دور و درازست ولی
طی شود جاده ی صد ساله به آهی گاهی
در طلب کوش و مده دامن امید ز دست
دولتی هست که یابی سر راهی گاهی