نوروز و جهان چون بت نو آیین

کسایی مروزی – دیوان اشعار شماره 28 پیری پیری مرا به زرگری افگند، ای شگفت بی گاه دود، زردم و همواره سُرف سُرف زرگر فرو

کسایی مروزی – دیوان اشعار شماره 30 پنجاه سالگی شاعر به سیصد و چهل یک رسید نوبت سال چهارشنبه و سه روز باقی از شوال

کسایی مروزی – دیوان اشعار شماره 13 آن خوشه های رز آن خوشه های رز نگر آویخته سیاه گویی همی شبه به زمرد در اوژنند

کسایی مروزی – دیوان اشعار شماره 27 برف پیری بنفشه زار بپوشد روزگار به برف درونه گشت چنار و زریر شد شنگرف که برف از