در این بخش قطعات ایرج میرزا نوشته شده است.
برای خواندن هر شعر، روی آن کلیک کنید :
قطعه شماره 1 : هر که آمد در این جهان ناچار
قطعه شماره 2 : شاهزاده ضیافتی کردی
قطعه شماره 3 : ابلیس شبی رفت به بالین جوانی
قطعه شماره 4 : شنیدم کارفرمایی نظر کرد
قطعه شماره 5 : این شنیدم که چو کابینه ی مستوفی رفت
قطعه شماره 6 : بنگر چگونه کردم بیرون ز جسم جان را
قطعه شماره 7 : رسم است هرکه داغ جوان دید، دوستان
قطعه شماره 8 : بچه های زمانه رند شدند
قطعه شماره 9 : سرگشته بانوان وسط آتش خیام
قطعه شماره 10 : گویند مرا چو زاد مادر
قطعه شماره 11 : اندر خبر بوَد که نبی شاه حق پرست
قطعه شماره 12 : وزیرِخمسه اگر وجه قبض من ندهد
قطعه شماره 13 : به احترام به این سر نظر کنید ای خلق
قطعه شماره 14 : فکر شاه فطنی باید کرد
قطعه شماره 15 : دانی که چرا طفل به هنگام تولد
قطعه شماره 16 : هر کس ز خزانه برد چیزی
قطعه شماره 17 : ای همسفر عزیز من مجد
قطعه شماره 18 : دیده ام من ربع مسکون را، برادر جان من
قطعه شماره 19 : ای مهین صدر فلک مرتبه در دوره ی تو
قطعه شماره 20 : نکویان را بباید آرزو داشت
قطعه شماره 21 : این جهان پیش راد مرد حکیم
قطعه شماره 22 : خسرو تاج بخش ناصر دین
قطعه شماره 23 : گفت استاد مبر درس از یاد
قطعه شماره 24 : اگر شاه معزول رفت از جهان
قطعه شماره 25 : در بُن یک بیشه ماکیانی هر روز
قطعه شماره 26 : قصّه شنیدم که بوالعَلا به همه عمر
قطعه شماره 27 : به قدر فهم تو کردند وصف دوزخ را
قطعه شماره 28 : اسم گل پیش لبش بردن خطا باشد لب او
قطعه شماره 29 : میم سپاسی کجاست تا که نگوید
قطعه شماره 30 : هر کس که نمود جنده بازی
قطعه شماره 31 : خوب داند حساب خویش جهان
قطعه شماره 32 : مخور غصه ی بیش و کم در جهان
قطعه شماره 33 : حضرت شوریده اوستاد سخن سنج
قطعه شماره 34 : رنج کشد مادر از جفای پسر لیک
قطعه شماره 35 : ای راد خدیو عدل پرور بنگر
قطعه شماره 36 : بر سر در کاروان سرایی
قطعه شماره 37 : ستوده طبع وحیدا رسید نامه ی تو
قطعه شماره 38 : رسول دید که جمعی گسسته افسارند
قطعه شماره 39 : نَعوذُ بالله از آن قطره های دیده ی شیخ
قطعه شماره 40 : فرمان روای شرق که عمرش دراز باد
قطعه شماره 41 : استاد کلّ فی الکلّ شوریده است در شعر
قطعه شماره 42 : یک وجب ساخته آخر نشود قبر حکیم
قطعه شماره 43 : ندانم از چه به هر جا که لفظ کار آید
قطعه شماره 44 : دلم به حال تو ای دوست دار ایران سوخت
قطعه شماره 45 : یا رب این عادت چه می باشد که اهل مُلک ما
قطعه شماره 46 : وزرا از چه دیده می نشوند
قطعه شماره 47 : سود و زیان جهان دیده و سنجیده ایم
قطعه شماره 48 : قبض آقای کمال السلطنه است
قطعه شماره 49 : هیچ می دانی تو هر طفلی که آید در جهان
قطعه شماره 50 : گفت شوریده به من تهینت عید ز فارس
قطعه شماره 51 : نشسته بود فقیهی به صدر مجلس درس
قطعه شماره 52 : این حاکم بی عُرضه به ما اهل خراسان
قطعه شماره 53 : نصرت السلطنه دیوان عدالت را میر
قطعه شماره 54 : باز چون جوجه ماکیان بیند
قطعه شماره 55 : شب در بساط احرار از التفات سردار
قطعه شماره 56 : وفا در گل رخان عطر است در گل
قطعه شماره 57 : صبحدم کاین مرغ گیهان آشیان
قطعه شماره 58 : پسر رو قدر مادر دان که دایم
قطعه شماره 59 : چند تو را گفتم ای کمال مخور .یر
قطعه شماره 60 : عزیز نسخه ی اشعار صابر شاعر
قطعه شماره 61 : گویند ماکیان را باید گرفت و کشت
قطعه شماره 62 : کیست آن بی شعور درویشی
قطعه شماره 63 : بشنو که لطیفه ی قشنگی است
قطعه شماره 64 : دادم به مسیوهال خراسان را
قطعه شماره 65 : داد معشوقه به عاشق پیغام
قطعه شماره 66 : گویند که انگلیس با روس
قطعه شماره 67 : حسین آقا امیر لشکر آن بر دو رضا چاکر
قطعه شماره 68 : پیوسته به جنگی تو به ما ای بچه ژاندارم
قطعه شماره 69 : ای خایه به دست تو اسیرم
قطعه شماره 70 : بر سر سفره ی سپهسالار
قطعه شماره 71 : ناظم الدوله روز جمعه ی ما
قطعه شماره 72 : ما که اطفال این دبستانیم
قطعه شماره 73 : مستوفی کل قصه ی چل طوطی شد
قطعه شماره 74 : گویی که تو رسوایی من با تو نیامیزم
قطعه شماره 75 : قنبل الدوله مقبل دیوان
قطعه شماره 76 : خسروا! گرچه فراموشی در طبع تو نیست
قطعه شماره 77 : دیشب دو نفر از رفقا آمده بودند
قطعه شماره 78 : آمد مرا دو هدیه چو دو قرص مهر و ماه
قطعه شماره 79 : ای مهین خواجه در وزارت تو
قطعه شماره 80 : آب حیات است پدر سوخته
قطعه شماره 81 : زن قحبه چه می‌کشی خودت را
قطعه شماره 82 : جز گه و گند و کثافت چیزی
قطعه شماره 83 : روز قتل ابن ملجم لعنة الله علیه
قطعه شماره 84 : پر شد در و دیوار بَلَد از گل و از لای
قطعه شماره 85 : ای وثوق الدوله آمد فصل دی
قطعه شماره 86 : میرزا عارف که زیر بار فضل
قطعه شماره 87 : وه چه خوب آمدی صفا کردی
قطعه شماره 88 : ای معزالملک ای اندر سخا ضرب المثل
قطعه شماره 89 : با غمزاتی که تو خانم کنی
پایان اشعار این بخش
