ورود-ثبت نام

قطعات ایرج میرزا

در این بخش قطعات ایرج میرزا نوشته شده است.

برای خواندن هر شعر، روی آن کلیک کنید :

 

قطعه شماره ۱ : هر که آمد در این جهان ناچار

قطعه شماره ۲ : شاهزاده ضیافتی کردی

قطعه شماره ۳ : ابلیس شبی رفت به بالین جوانی

قطعه شماره ۴ : شنیدم کارفرمایی نظر کرد

قطعه شماره ۵ : این شنیدم که چو کابینه ی مستوفی رفت

قطعه شماره ۶ : بنگر چگونه کردم بیرون ز جسم جان را

قطعه شماره ۷ : رسم است هرکه داغ  جوان دید، دوستان

قطعه شماره ۸ : بچه های زمانه رند شدند

قطعه شماره ۹ : سرگشته بانوان وسط آتش خیام

قطعه شماره ۱۰ : گویند مرا چو زاد مادر

قطعه شماره ۱۱ : اندر خبر بوَد که نبی شاه حق پرست

قطعه شماره ۱۲ : وزیرِخمسه اگر وجه قبض من ندهد

قطعه شماره ۱۳ : به احترام به این سر نظر کنید ای خلق

قطعه شماره ۱۴ : فکر شاه فطنی باید کرد

قطعه شماره ۱۵ : دانی که چرا طفل به هنگام تولد

قطعه شماره ۱۶ : هر کس ز خزانه برد چیزی

قطعه شماره ۱۷ : ای همسفر عزیز من مجد

قطعه شماره ۱۸ : دیده ام من ربع مسکون را، برادر جان من

قطعه شماره ۱۹ : ای مهین صدر فلک مرتبه در دوره ی تو

قطعه شماره ۲۰ : نکویان را بباید آرزو داشت

قطعه شماره ۲۱ : این جهان پیش راد مرد حکیم

قطعه شماره ۲۲ : خسرو تاج بخش ناصر دین

قطعه شماره ۲۳ : گفت استاد مبر درس از یاد

قطعه شماره ۲۴ : اگر شاه معزول رفت از جهان

قطعه شماره ۲۵ : در بُن یک بیشه ماکیانی هر روز

قطعه شماره ۲۶ : قصّه شنیدم که بوالعَلا به همه عمر

قطعه شماره ۲۷ : به قدر فهم تو کردند وصف دوزخ را

قطعه شماره ۲۸ : اسم گل پیش لبش بردن خطا باشد لب او

قطعه شماره ۲۹ : میم سپاسی کجاست تا که نگوید

قطعه شماره ۳۰ : هر کس که نمود جنده بازی

قطعه شماره ۳۱ : خوب داند حساب خویش جهان

قطعه شماره ۳۲ : مخور غصه ی بیش و کم در جهان

قطعه شماره ۳۳ : حضرت شوریده اوستاد سخن سنج

قطعه شماره ۳۴ : رنج کشد مادر از جفای پسر لیک

قطعه شماره ۳۵ : ای راد خدیو عدل پرور بنگر

قطعه شماره ۳۶ : بر سر در کاروان سرایی

قطعه شماره ۳۷ : ستوده طبع وحیدا رسید نامه ی تو

قطعه شماره ۳۸ : رسول دید که جمعی گسسته افسارند

قطعه شماره ۳۹ : نَعوذُ بالله از آن قطره های دیده ی شیخ

قطعه شماره ۴۰ : فرمان روای شرق که عمرش دراز باد

قطعه شماره ۴۱ : استاد کلّ فی الکلّ شوریده است در شعر

قطعه شماره ۴۲ : یک وجب ساخته آخر نشود قبر حکیم

قطعه شماره ۴۳ : ندانم از چه به هر جا که لفظ کار آید

قطعه شماره ۴۴ : دلم به حال تو ای دوست دار ایران سوخت

قطعه شماره ۴۵ : یا رب این عادت چه می باشد که اهل مُلک ما

قطعه شماره ۴۶ : وزرا از چه دیده می نشوند

قطعه شماره ۴۷ : سود و زیان جهان دیده و سنجیده ایم

قطعه شماره ۴۸ : قبض آقای کمال السلطنه است

قطعه شماره ۴۹ : هیچ می دانی تو هر طفلی که آید در جهان

قطعه شماره ۵۰ : گفت شوریده به من تهینت عید ز فارس

قطعه شماره ۵۱ : نشسته بود فقیهی به صدر مجلس درس

قطعه شماره ۵۲ : این حاکم بی عُرضه به ما اهل خراسان

قطعه شماره ۵۳ : نصرت السلطنه دیوان عدالت را میر

قطعه شماره ۵۴ : باز چون جوجه ماکیان بیند

قطعه شماره ۵۵ : شب در بساط احرار از التفات سردار

قطعه شماره ۵۶ : وفا در گل رخان عطر است در گل

قطعه شماره ۵۷ : صبحدم کاین مرغ گیهان آشیان

قطعه شماره ۵۸ : پسر رو قدر مادر دان که دایم

قطعه شماره ۵۹ : چند تو را گفتم ای کمال مخور .یر

قطعه شماره ۶۰ : عزیز نسخه ی اشعار صابر شاعر

قطعه شماره ۶۱ : گویند ماکیان را باید گرفت و کشت

قطعه شماره ۶۲ : کیست آن بی شعور درویشی

قطعه شماره ۶۳ : بشنو که لطیفه ی قشنگی است

قطعه شماره ۶۴ : دادم به مسیوهال خراسان را

قطعه شماره ۶۵ : داد معشوقه به عاشق پیغام

قطعه شماره ۶۶ : گویند که انگلیس با روس

قطعه شماره ۶۷ : حسین آقا امیر لشکر آن بر دو رضا چاکر

قطعه شماره ۶۸ : پیوسته به جنگی تو به ما ای بچه ژاندارم

قطعه شماره ۶۹ : ای خایه به دست تو اسیرم

قطعه شماره ۷۰ : بر سر سفره ی سپهسالار

قطعه شماره ۷۱ : ناظم الدوله روز جمعه ی ما

قطعه شماره ۷۲ : ما که اطفال این دبستانیم

قطعه شماره ۷۳ : مستوفی کل قصه ی چل طوطی شد

قطعه شماره ۷۴ : گویی که تو رسوایی من با تو نیامیزم

قطعه شماره ۷۵ : قنبل الدوله مقبل دیوان

قطعه شماره ۷۶ : خسروا! گرچه فراموشی در طبع تو نیست

قطعه شماره ۷۷ : دیشب دو نفر از رفقا آمده بودند

قطعه شماره ۷۸ : آمد مرا دو هدیه چو دو قرص مهر و ماه

قطعه شماره ۷۹ : ای مهین خواجه در وزارت تو

قطعه شماره ۸۰ : آب حیات است پدر سوخته

قطعه شماره ۸۱ : زن قحبه چه می‌کشی خودت را

قطعه شماره ۸۲ : جز گه و گند و کثافت چیزی

قطعه شماره ۸۳ : روز قتل ابن ملجم لعنة الله علیه

قطعه شماره ۸۴ : پر شد در و دیوار بَلَد از گل و از لای

قطعه شماره ۸۵ : ای وثوق الدوله آمد فصل دی

قطعه شماره ۸۶ : میرزا عارف که زیر بار فضل

قطعه شماره ۸۷ : وه چه خوب آمدی صفا کردی

قطعه شماره ۸۸ : ای معزالملک ای اندر سخا ضرب المثل

قطعه شماره ۸۹ : با غمزاتی که تو خانم کنی

 

پایان اشعار این بخش

 

نویسندگان :

نویسندگان :

امین پیرانی - حامد پیری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *