الامیر خوبان هلا تا نرنجی
بهانه نگیری و از ما نرنجی
تویی یار غارم امید تو دارم
که سر را نخارم نگارا نرنجی
چو جانان مایی تو خاصان مایی
ز هر جا برنجی از این جا نرنجی
تویی شب فروزم تویی بخت و روزم
گر امشب بخندی و فردا نرنجی
یکی مشت خاکیم ای جان چه باشد
که از ما و اینها و آنها نرنجی
مها جان تو بودی ربودی دل از ما
همانا که از دل مه ما نرنجی
چو دانا و نادان شدند از تو شادان
ز نادان نگیری ز دانا نرنجی
بس است این و گفتم نخواهم دگر گفت
ز جا گر شه ما همانا نرنجی