وقتی خوش است ای دل بشنو بحق یاری
ارحم حنین قلبی لا تسع فی ضراری
دل را مکن چو خاره مگزین ز ما کناره
یا منیت الفوادی واری و لاتماری
ساقی خلاص روحی در ده می صبوحی
اللیل قد تولی و البدر فی التواری
ای برده هوش ما را یار آر دوش ما را
اسقیتنا کوس حرقا علی الخماری
مار را خراب کردی غرقه شراب کردی
حتی بدا و افشی ما کان فی سراری
سلطان خیل مایی لیلی لیل مایی
یا لذت اللیالی یا بهجة النهاری
ای سر طور سینا و ای نور چشم بینا
انت الکبیر فینا فارحم علی الصغاری
هین نوبت جنون شد مستی ما فزون شد
یا مسکرالعقول یا هادم الوقاری
شاه سخنور آمد موج سخن درآمد
نحن الصدی لضدی والله خیر قاری
