تو گرگی کار چوپان را چه دانی
تو موشی موسی جان را چه دانی
تو در اصل یزید و کان شرکی
مسلمانی مسلمان را چه دانی
چو گاو و اشتر و حمال دیوی
نرستی از خر انسان را چه دانی
چو شیطان رهزن نفس تو گشت است
تو خود گو نور ایمان را چه دانی
چو پیش روی او قربان نگشتی
تو قوچی عید قربان را چه دانی
چه تو اندر تنور غم بخفتی
تو مر دلهای بریان را چه دانی
چو شغاد دل نفست نگشتی
تو رسم خان و خاقان را چه دانی
تجلی کرد خالق بر تو ای شیخ
تو دیوی نور سبحان را چه دانی
برو عارف همای بیدلان شو
تو باز چتر سلطان را چه دانی
خمش باش و غم کردار خود خور
تو مرار شاد اقران را چه دانی
