ای خسرو خوبان دو عالم به حقیقی
شد مملکت حسن تو را مطلق قیقی
گر بر سر خوبان تو کنی دعوی خوبی
خوبان همه گویند تو را صدق قیقی
در مجلس شاهان قدح باده بنوشند
زان ساقی سرمست می راوق قیقی
بس از سر مستی همه این ناله بر آرند
قو قو بققوبق بققوبق بققیقی
من بنده شمس الحق تبریز که مه کرد
شقا شققا شق شققا شق شققیقی
