عنصری بلخی
غزل شماره 1
بر ماه مشک بینم و بر سنبل آفتاب
آن سال و مه به حلقه و این سال مه به خواب
آن را درنگ نی و همه سال با درنگ
وین را شتاب نی و همه سال با شتاب
آن ماه را ز عنبر سازد همی طلی
وین آفتاب را کند از غالیه خضاب
ابن بر بلور گونه و آن تیره چون شبه
آن گل به دست و بوی دهد خوشتر از گلاب
این گوژ گشته و شده زو گوژ پشت من
وان مار گشته خفته و از من ربوده خواب
بفزود عشق و فتنه شدم من به هر دو بر
کان هر دو چیز فتنه ی صبر اند و عشق ناب
امین پیرانی - حامد پیری
عنصری بلخی غزل شماره 7 سر زلف مشکین جانان من مرا کشت و پیچید بر جان من ایا ترک سیمین تن سنگدل هویدا به تو
عنصری بلخی غزل شماره 12 ای ماه سیه پوش تو روشن شده ماهی هم شمع سرای من و هم پشت سپاهی از قامت و قدّ
عنصری بلخی غزل شماره 6 دندان و عارض بتم از من ربود هوش کاین در نوش طعم است آن ماه مشکپوش جوشان شده دو زلف
عنصری بلخی غزل شماره 9 ای ترک میر فتنه ی یغما و خلخی هم سرو مشک زلفی و هم ماه گلرخی همچون بهار خرّم در