در کوچه ی فقر گوشه ای حاصل کن

عبید زاکانی – رباعی شماره 30 دانا ز می و مغانه می نگریزد وز چنگ و دف و چغانه می نگریزد یک شاهد و دو

عبید زاکانی – رباعی شماره 6 دنیا نه مقام ماست نه جای نشست فرزانه در او خراب اولیتر و مست بر آتش غم ز باده

عبید زاکانی – رباعی شماره 9 هر چند که درد دل هر خسته بسیست وز دست فلک رشته ی بگسسته بسیست زنهار ز کار بسته

عبید زاکانی – رباعی شماره 15 فکری که بر آن طبع روان می گذرد شرحش ز معانی و بیان می گذرد شعر تو چرا نازک