از شوق توام هست بر آتش خاطر

عبید زاکانی – رباعی شماره 12 هر چند بهشت صد کرامت دارد مرغ و می و حور سرو قامت دارد ساقی بده این باده ی

عبید زاکانی – رباعی شماره 6 دنیا نه مقام ماست نه جای نشست فرزانه در او خراب اولیتر و مست بر آتش غم ز باده

عبید زاکانی – رباعی شماره 27 قومی ز پی مذهب و دین می سوزند قومی ز برای حور عین می سوزند من شاهد و می

عبید زاکانی – رباعی شماره 3 ای مقصد خورشید پرستان رویت محراب جهانیان خم ابرویت سرمایه ی عیش تنگدستان دهنت سر رشته ی دلهای پریشان