ای مقصد خورشید پرستان رویت

عبید زاکانی – رباعی شماره ۱۴ ای شعله ای از پرتو رویت خورشید رویم ز غمت زرد شد و موی سفید از وصل تو هر

عبید زاکانی – رباعی شماره ۳۰ دانا ز می و مغانه می نگریزد وز چنگ و دف و چغانه می نگریزد یک شاهد و دو

عبید زاکانی – رباعی شماره ۲۱ عشق تو مرا چو خاک ره خواهد کرد خال تو مرا حال تبه خواهد کرد زلف تو مرا به

عبید زاکانی – رباعی شماره ۴۴ گفتم صنما شدم به کام دشمن زان غمزه ی شوخ و طره ی مرد افکن گفت آنچه ز چشم