وصف لب او سخن چو آغاز کند

عبید زاکانی – رباعی شماره ۱۳ تا یار برفت صبر از من برمید وز هر مژه ام هزار خونابه چکید گویی نتوانم که ببینم بازش

عبید زاکانی – رباعی شماره ۴۲ در کوچه ی فقر گوشه ای حاصل کن وز کشت حیات خوشه ای حاصل کن در کهنه رباط دهر

عبید زاکانی – رباعی شماره ۳۴ ای لعل لبت به دلنوازی مشهور وی روی خوشت به ترکتازی مشهور با زلف تو قصه ای است ما

عبید زاکانی – رباعی شماره ۸ می کوش که تا ز اهل نظر خوانندت وز عالم راز بی خبر خوانندت گر خیر کنی فرشته خوانند