من ترک شراب ناب نتوانم کرد

عبید زاکانی – رباعی شماره ۲۴ لب هر که بر آن لعل طربناک نهد پا بر سر نه کرسی افلاک نهد خورشید چو ماه پیش

عبید زاکانی – رباعی شماره ۵ دوران بقا بی می و ساقی حشو است بی زمزمه ی نای عراقی حشو است چندان که فذالک جهان

عبید زاکانی – رباعی شماره ۴۶ ای دل بگزین گوشه ای از ملک جهان زین شهر بدان شهر مرو سرگردان همچون مردان موزه بکن خیمه

عبید زاکانی – رباعی شماره ۱۹ آن خور که ازو قوت روح افزاید یعنی می گلگون که فتوح افزاید من بنده ی آنکه در شبانگاه