عبید زاکانی – رباعی شماره 17
درویش که می خورد به میری برسد
ور روبهکی خورد به شیری برسد
گر پیر خورد جوانی از سر گیرد
ور زانکه جوان خورد به پیری برسد
عبید زاکانی – رباعی شماره 17
درویش که می خورد به میری برسد
ور روبهکی خورد به شیری برسد
گر پیر خورد جوانی از سر گیرد
ور زانکه جوان خورد به پیری برسد
امین پیرانی - حامد پیری
عبید زاکانی – رباعی شماره 33 از شوق توام هست بر آتش خاطر بیوصل توام نمیشود خوش خاطر در حسرت ابرو و سر زلف خوشت
عبید زاکانی – رباعی شماره 10 گل کز رخ او خجل فرو میماند چیزیش بدان غالیه بو میماند ماه شب چهارده چو بر می آید
عبید زاکانی – رباعی شماره 15 فکری که بر آن طبع روان می گذرد شرحش ز معانی و بیان می گذرد شعر تو چرا نازک
عبید زاکانی – رباعی شماره 28 دل با رخ دلبری صفایی دارد کو هر نفسی میل به جایی دارد شرح شب هجران و پریشانی ما