تا یار برفت صبر از من برمید

عبید زاکانی – رباعی شماره 51 پیش لب و زلفش ای دل از حیرانی چون ابروی شوخ او مکن پیشانی سودازدگی زلف او می بینی

عبید زاکانی – رباعی شماره 36 ای بر دل هر کس ز تو آزار دگر بر خاطر هر کسی ز تو بار دگر رفتی به

عبید زاکانی – رباعی شماره 22 تا ساخته شخص من و پرداخته اند در زیر لگد کوب غم انداخته اند گویی من زرد روی دلسوخته

عبید زاکانی – رباعی شماره 25 از شدت دست تنگی و محنت برد در خیمه ی ما نه خواب یابی و نه خورد در تابه