این شمع که شب در انجمن می خندد

عبید زاکانی – رباعی شماره 42 در کوچه ی فقر گوشه ای حاصل کن وز کشت حیات خوشه ای حاصل کن در کهنه رباط دهر

عبید زاکانی – رباعی شماره 21 عشق تو مرا چو خاک ره خواهد کرد خال تو مرا حال تبه خواهد کرد زلف تو مرا به

عبید زاکانی – رباعی شماره 2 تا مهر توام در دل شوریده نشست وافتاد مرا چشم بدان نرگس مست این غم ز دلم نمی نهد

عبید زاکانی – رباعی شماره 26 زین گونه که این شمع روان می سوزد گویی ز فراق دوستان می سوزد گر گریه کنیم هر دو