طبیب اصفهانی – غزل شماره 99
زد مرا زخمی و از پیش نظر بگذشت حیف
نازده بر سینه‌ام زخم دگر، بگذشت حیف
کشتی ما را که عمری بود جویای نهنگ
بر کنار افکند موج و از خطر بگذشت حیف
گفتم از باغ تو چینم میوه‌ای، تا در گشود
باغبان بر روی من وقت ثمر بگذشت حیف
کار خود را چاره از آه سحر جویند خلق
چاره ی کار من از آه سحر بگذشت حیف
از هجوم خار در گلشن ز بس جا تنگ گشت
عندلیب از وصل گل با چشم تر بگذشت حیف
بعد عمری از پی پرسش طبیب خسته را
گرچه یار آمد به سر، زآن پیشتر بگذشت حیف
امین پیرانی - حامد پیری
طبیب اصفهانی – غزل شماره 145 ای که بر خاک شهیدان گذر انداخته‌ای قتل ما را چه به وقت دگر انداخته‌ای کشته ی ناز تواند
طبیب اصفهانی – غزل شماره 54 مرا بتیست که دلها ازین ستم شکند که عهد بندد و بی موجبی به هم شکند به راه عشق
طبیب اصفهانی – غزل شماره 115 بهتر آن است که پا از سر بازار کشم تا به کی دردسر از بار خریدار کشم رفته در
طبیب اصفهانی – غزل شماره 88 به دل دارم غم عشقی نهان از محرمان خوشتر بلی گنج نهانی را نباشد پاسبان خوشتر به طاعت کن