کدام شب که فغانم به آسمان نرسد

طبیب اصفهانی – غزل شماره 80

کدام شب که فغانم به آسمان نرسد

خدا کند که ز دوری کسی به جان نرسد

از آن همیشه تو را سر بر آستان دارم

که پای غیر برین خاک آستان نرسد

من و گلی که ز بس سرکشی درین گلشن

به شاخ گلبن او دست باغبان نرسد

هزار شکوه گر از دوست باشدت بر دل

نهفته دار که شرط است بر زبان نرسد

چه از رهایی آن صید ناتوان خیزد

که گر ز دام برآید به آشیان نرسد

به محفلی که تو ساقی شوی سزد از رشگ

دعا کنیم که جامی به دیگران نرسد

ز کین غیر چه اندیشه عاشقان تو را

به محرمان ملک تیغ پاسبان نرسد

به هجر عشق طبیب آرزوی ساحل چیست

که کشتی تو ازین بحر بر کران نرسد