ترک چشمش که قصد جان دارد
طبیب اصفهانی – غزل شماره 69 ترک چشمش که قصد جان دارد ز مژه تیغ بر میان دارد می توان یافت کاین تغافل را به
Menu
طبیب اصفهانی – غزل شماره 70
ماییم و فراق دیده ای چند
بار غم دل کشیده ای چند
وارسته ز نام و فارغ از ننگ
از دام بلا رمیده ای چند
از شور جنون به کوه و صحرا
سیلاب صفت دویده ای چند
از بخت سیه ز زندگانی
چون شمع، طمع بریده ای چند
صد بار به کوچه ی ملامت
چون اشگ به سر دویده ای چند
در گوشه ی غم هزار ناله
از پرده ی دل شنیده ای چند
از باده ی عشق گشته سرمست
در میکده آرمیده ای چند
از بیم فریب عقل بر خویش
افسوس جنون دمیده ای چند
ازمزرع عشق دانه خورده
از دام هوس رمیده ای چند
پیراهن خود به رنگ لاله
در خون جگر کشیده ای چند
افسوس طبیب روزگارت
شد تیره ز نور دیده ای چند
امین پیرانی - حامد پیری
طبیب اصفهانی – غزل شماره 69 ترک چشمش که قصد جان دارد ز مژه تیغ بر میان دارد می توان یافت کاین تغافل را به
طبیب اصفهانی – غزل شماره 64 هر که از خون جگر چون لاله ساغر می کشد منت احسان کی از چرخ ستمگر می کشد زآستان
طبیب اصفهانی – غزل شماره 135 جانا در انتظار تو شد روزگار من و آن انتظار هیچ نیاید به کار من بهر تسلیم بود این
طبیب اصفهانی – غزل شماره 118 چه خون ها در دل ایام کردیم که صبحی را به مستی شام کردیم چه می بود آنکه تا