طبیب اصفهانی – غزل شماره 47
عاشقان را نگر از خاره تنی ساخته اند
که به بیداد چو تو دلشکنی ساخته اند
به حذر باش درین بزم که جادو نگهان
کار ما مژه بر هم زدنی ساخته اند
غافلند از گل رخسار تو ای رشگ چمن
بلبلانی که به خار چمنی ساخته اند
خورم افسوس به این مرده دلانی که ز کف
داده جان را و بفرسوده تنی ساخته اند
آهوانی که درین صید گهند از هر گام
به خدنگ چو تو ناوک فکنی ساخته اند
محفل عشق کجا و دل غمناک طبیب
ای خوش آنان که به بیت الحزنی ساخته اند
امین پیرانی - حامد پیری
طبیب اصفهانی – غزل شماره 35 کسی راه غمش را سر نبردست ازین خونخواره ره جان درنبردست چه دام است این که یک فرخنده طایر
طبیب اصفهانی – غزل شماره 124 به این خوشم که ز دردت به دیده خواب ندارم ولی دریغ که دردم فزون و تاب ندارم رسیده
طبیب اصفهانی – غزل شماره 45 غمش در نهانخانه ی دل نشیند به نازی که لیلی به محمل نشیند به دنبال محمل چنان زار گریم
طبیب اصفهانی – غزل شماره 4 چو خواهم با سگانش گرم سازم آشنایی را رقیب از رشگ آرد در میان حرف جدایی را ز گلشن