ورود-ثبت نام

حیف از تو که ارباب سخن را نشناسی

طبیب اصفهانی – غزل شماره 156

حیف از تو که ارباب سخن را نشناسی

از مرغ چمن زاغ و زغن را نشناسی

عمریست نفس سوخته ام حیف بسی هست

کز مرغ قفس مرغ چمن را نشناسی

این با که توان گفت که با دعوی فطرت

معنی نو و لفظ کهن را نشناسی

نشناسی اگر خار ز گل زاغ ز بلبل

سهل است دریغا که سخن را نشناسی

خوش باش طبیب ار شنوی طعنه ز راهب

افسوس که آن عهد شکن را نشناسی

 

نویسندگان :

نویسندگان :

امین پیرانی - حامد پیری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *