ورود-ثبت نام

هر که را یاری برای خویشتن

طبیب اصفهانی – غزل شماره 129

هر که را یاری برای خویشتن

ما و یار بی وفای خویشتن

تا به کی در بزم خاص اغیار را

می توان دیدن به جای خویشتن

محفلم را مطربی در کار نیست

بیخودم از ناله های خویشتن

آشیانی دیدم از هم ریخته

یادم آمد از سرای خویشتن

تا زدم در کوی رسوایی قدم

سرمه کردم خاک پای خویشتن

ناصحم گوید که ترک عشق کن

می زند حرفی برای خویشتن

کعبه را سنگ نشان دیدم طبیب

تا شدم خود رهنمای خویشتن

 

نویسندگان :

نویسندگان :

امین پیرانی - حامد پیری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *