رفت آن که به صبر خود گمان داشتمی

طبیب اصفهانی – رباعی شماره 6 هرجا که سگیست آستانی دارد هر جا مرغیست آشیانی دارد جز درگه تو، طبیب خو کرده به غم کافر

طبیب اصفهانی – رباعی شماره 19 عمریست که تیره روزگارم چه کنم افتاده ز چشم اعتبارم چه کنم گر وقت گریبان شده دستم چه عجب

طبیب اصفهانی – رباعی شماره 21   گر بی تو به بزم عیش ساغر زده ام صد غوطه به خون دیده ی تر زده ام

طبیب اصفهانی – رباعی شماره 20   کی پیش کسی حکایتی از تو کنم یا شکوه ی بی نهایتی از تو کنم غیر و من