صائب تبریزی- غزل شماره 4093

تا گردباد آه به گردون نمی رسد

از گرد راه قاصد مجنون نمی رسد

هرجا دچار وصل شوی کام دل بگیر

هر روز ناقه بر سر مجنون نمی رسد

هر مصرع بلند به عمری برابرست

زین بیشتر به مردم موزون نمی رسد

تا دختری ز سلسلۀ تاک مانده است

وحدت سرای خم به فلاطون نمی رسد

صائب نمی کشم نفسی کز دیار عشق

صد درد نو به سینۀ محزون نمی رسد