صائب تبریزی- غزل شماره 4020
شکستهحالی من پیش یار باید دید
خزانِ رنگِ مرا در بهار باید دید
اگرچه چون دل شب فیض من نمایان نیست
مرا به دیدهٔ شبزندهدار باید دید
مقام عرض تجمل میان دریا نیست
چو موج جوهر من در کنار باید دید
اگر چه در خَمُشی نیز جوهرم گویاست
مرا چو تیغ، دَمِ کارزار باید دید
خرابحالیِ این قصرهای محکم را
ز روزن نظرِ اعتبار باید دید
مرا ز روز قیامت غمی که هست این است
که روی مردم عالم دوبار باید دید!
کجاست فرصت گرداندن ورق صائب؟
به روی کار هم از پشت کار باید دید
