در این بخش سایر اشعار عمعق بخارایی نوشته شده است که شامل مقطعات و اشعار پراکنده می باشد.
برای خواندن هر شعر، روی آن کلیک کنید :
شعر شماره 1 : هزاران قبه ی عالی کشیده سر به ابر اندر
شعر شماره 2 : بس که بخشد کف تو دُر و گهر
شعر شماره 3 : اندر زمانه جود تو تنگی رها نکرد
شعر شماره 4 : دست را دادی به دادن خو گه و بی گه چنانک
شعر شماره 5 : گرفت آب کاشه ز سرمای سخت
شعر شماره 6 : خشم تو آب است، اگر در آب، موج آتش است
شعر شماره 7 : گر نیستی درون دلم آتش فراق
شعر شماره 8 : به عمان قدرت فلک یک حباب
شعر شماره 9 : دوش در خواب دیدم آدم را
شعر شماره 10 : هر که اندر شبانه باده خورد
شعر شماره 11 : گر عزم کند سوی سمرقند و بخارا
شعر شماره 12 : بویی که از بهار، نسیم صبا برد
شعر شماره 13 : گله ها دارم و نگویم از آنک
شعر شماره 14 : روز رزم او چو رایت های او صف برکشند
شعر شماره 15 : به بزم وصال تو هر جرعه ای
شعر شماره 16 : جهان چو چشم نگاران خرگهی گردد
شعر شماره 17 : مردم چشمم چو مرکز، پلک چون برهون شود
شعر شماره 18 : سیاه بخت کسی کاندر این حضیض مغاک
شعر شماره 19 : کند گر تموج هیولای اولی
شعر شماره 20 : ندانم چه بردی برین بازی نرد؟
شعر شماره 21 : عالم همه چو خوازه ز شادی و خرمی
شعر شماره 22 : ای عارض تو چون گل و زلف تو چو سنبل
شعر شماره 23 : سیرم ازخوان سیه کاسه ی گردون، هر چند
شعر شماره 24 : با جام باده در وطن امروز برفروز
شعر شماره 25 : ازین سپس تو ببینی دوان دوان در دشت
شعر شماره 26 : هنگام آنکه گل دمد از صحن بوستان
شعر شماره 27 : سیمرغ وقت بود، ولیکن ز پنچ مرغ
شعر شماره 28 : گویی که هست مردمک دیده آبخو
شعر شماره 29 : گفت مشاطه را که خلد آرای
شعر شماره 30 : این سر و تاج غزان و آن کت مهراج هند
شعر شماره 31 : یکی آیینه بودم خورده زنگ، افتاده در کنجی
شعر شماره 32 : غم تو خجسته بادا که غمیست جاودانی
شعر شماره 33 : هر آن گه که تا من نیابم نخوانی
شعر شماره 34 : چند پویی به گرد عالم؟ چند؟
شعر شماره 35 : ای رسیده در سخا جایی که هست
پایان اشعار این بخش
