در این بخش رباعیات سنایی غزنوی نوشته شده است
فهرست رباعیات به ترتیب حروف الفبای حرف آخر قافیه یا ردیف است
برای خواندن هر شعر، روی آن کلیک کنید :
الف :
رباعی شماره 1 : عشقست مرا بهینه تر کیش بتا
رباعی شماره 2 : در دست منت همیشه دامن بادا
رباعی شماره 3 : عشقا تو در آتش نهادی ما را
رباعی شماره 4 : آنی که قرار با تو باشد ما را
رباعی شماره 5 : ای کبک شکار نیست جز باز تو را
رباعی شماره 6 : هر چند بسوختی به هر باب مرا
رباعی شماره 7 : چون دوست نمود راه طامات مرا
رباعی شماره 8 : در منزل وصل توشه ای نیست مرا
رباعی شماره 9 : در دل ز طرب شکفته باغیست مرا
رباعی شماره 10 : اندوه تو دلشاد کند مرجان را
رباعی شماره 11 : کی باشد که ز طلعت دون شما
رباعی شماره 12 : گردی نبرد ز بوسه از افسر ما
رباعی شماره 13 : در دل کردی قصد بداندیشی ما
ب :
رباعی شماره 14 : زان سوزد چشم تو زان ریزد آب
رباعی شماره 15 : تا در چشمم نشسته بودی در تاب
رباعی شماره 16 : با دل گفتم: چگونه ای، داد جواب
رباعی شماره 17 : گفتی که کیت بینم ای دُر خوشاب
رباعی شماره 18 : آنکس که ز عابدی در ایام شراب
رباعی شماره 19 : روز از دو رخت به روشنی ماند عجب
رباعی شماره 20 : ای مجلس تو چو بخت نیک اصل طرب
رباعی شماره 21 : لبهات می ست و می بود اصل طرب
رباعی شماره 22 : نیلوفر و لاله هر دو بی هیچ سبب
رباعی شماره 23 : از روی تو و زلف تو روز آمد و شب
رباعی شماره 24 : تا دیده ام آن سیب خوش دوست فریب
ت :
رباعی شماره 25 : بی خوابی شب جان مرا گر چه بکاست
رباعی شماره 26 : ای جان عزیز تن بباید پرداخت
رباعی شماره 27 : آن موی که سوز عاشقان می انگیخت
رباعی شماره 28 : در دوستی ای صنم چو دادم دادت
رباعی شماره 29 : ای مانده زمان بنده اندر یادت
رباعی شماره 30 : ای کرده فلک به خون من نامزدت
رباعی شماره 31 : صدبار به بوسه آزمودم پارت
رباعی شماره 32 : ای خواجه محمد ای محامد سیرت
رباعی شماره 33 : زین پس هر چون که داردم دوست رواست
رباعی شماره 34 : خورشید به زیر دام معشوقه ی ماست
رباعی شماره 35 : بیرون جهان همه درون دل ماست
رباعی شماره 36 : روز از طلبت پرده ی بیکاری ماست
رباعی شماره 37 : هر باطل را که رهگذر بر گل ماست
رباعی شماره 38 : هجرت به دلم چو آتشی در پیوست
رباعی شماره 39 : دستی که حمایل تو بودی پیوست
رباعی شماره 40 : تا زلف بتم به بند زنجیر منست
رباعی شماره 41 : خواهم که به اندیشه و یارای درست
رباعی شماره 42 : گفتم پس از آنهمه طلبهای درست
رباعی شماره 43 : مستست بتا چشم تو و تیر به دست
رباعی شماره 44 : ای مه تویی از چهار گوهر شده هست
رباعی شماره 45 : چون من به خودی نیامدم روز نخست
رباعی شماره 46 : ای چون گل و مل در به در و دست به دست
رباعی شماره 47 : ای نیست شده ذات تو در پرده ی هست
رباعی شماره 48 : لشکرگه عشق عارض خرم توست
رباعی شماره 49 : گیرم که چو گل همه نکویی با توست
رباعی شماره 50 : محراب جهان جمال رخساره ی توست
رباعی شماره 51 : امروز ببر زانچه تو را پیوندست
رباعی شماره 52 : بر من فلک ار دست جفا گستردست
رباعی شماره 53 : تا جان مرا باده ی مهرت سودست
رباعی شماره 54 : در دام تو هر کس که گرفتارترست
رباعی شماره 55 : مژگان و لبش عذر و عذابی دگرست
رباعی شماره 56 : هر خوش پسری را حرکات دگرست
رباعی شماره 57 : هر روز مرا با تو نیازی دگرست
رباعی شماره 58 : در شهر هر آنکسی که او مشهورست
رباعی شماره 59 : غم خوردن این جهان فانی هوسست
رباعی شماره 60 : در دیده ی کبر کبریای تو بسست
رباعی شماره 61 : گر گویم جان فدا کنم جان نفسست
رباعی شماره 62 : تا این دل من همیشه عشق اندیشست
رباعی شماره 63 : زین روی که راه عشق راهی تنگست
رباعی شماره 64 : ار نیست دهان فزونت ار هست کمست
رباعی شماره 65 : تنگی دهن یار ز اندیشه کمست
رباعی شماره 66 : هر روز مرا ز عشق جان انجامت
رباعی شماره 67 : آنجا که سر تیغ تو را یافتنست
رباعی شماره 68 : آنم که مرا نه دل نه جان و نه تنست
رباعی شماره 69 : برهان محبت نفس سرد منست
رباعی شماره 70 : شبها ز فراق تو دلم پر خونست
رباعی شماره 71 : آن روز که بیش با من او را کینست
رباعی شماره 72 : در مرگ حیات اهل داد و دینست
رباعی شماره 73 : آنکس که سرت برید غمخوار تو اوست
رباعی شماره 74 : آنکس که به یاد او مرا کار نکوست
رباعی شماره 75 : ایام درشت رام بهرام شه ست
رباعی شماره 76 : هر چند بلای عشق دشمن کامی ست
رباعی شماره 77 : در دام تو هر کس که گرفتارترست
رباعی شماره 78 : چندان چشمم که در غم هجر گریست
رباعی شماره 79 : گویند که راستی چو زر کانیست
رباعی شماره 80 : کمتر ز من ای جان به جهان خاکی نیست
رباعی شماره 81 : اندر عقب دکان قصاب گویست
رباعی شماره 82 : زلفین تو تا بوی گل نوروزیست
رباعی شماره 83 : عقلی که ز لطف دیده ی جان پنداشت
رباعی شماره 84 : روزی که رطب داد همی از پیشت
رباعی شماره 85 : نوری که همی جمع نیابی در مشت
رباعی شماره 86 : بس عابد را که سرو بالای تو کشت
رباعی شماره 87 : صد بار رهی بیش به کوی تو شتافت
رباعی شماره 88 : بویی که مرا ز وصل یار آمد رفت
رباعی شماره 89 : ای عالم علم پیشگاه تو برفت
رباعی شماره 90 : رازی که سر زلف تو با باد بگفت
رباعی شماره 91 : چون دید مرا رخانش چون گل بشکفت
رباعی شماره 92 : افلاک به تیر عشق بتوانم سفت
رباعی شماره 93 : تا کی باشم با غم هجران تو جفت
رباعی شماره 94 : در خاک بجستمت چو خور یافتمت
رباعی شماره 95 : ای دیده ی روشن سنایی ز غمت
رباعی شماره 96 : از ظلمت چون گرفته ما هم ز غمت
رباعی شماره 97 : دلخسته و زار و ناتوانم ز غمت
رباعی شماره 98 : هر چند دلم بیش کشد بار غمت
رباعی شماره 99 : سرو چمنی یاد نیاید ز منت
رباعی شماره 100 : زین رفتن جان ربای درد افزایت
رباعی شماره 101 : آتش در زن ز کبریا در کویت
ج :
رباعی شماره 102 : هستی تو سزای این و صد چندین رنج
ح :
رباعی شماره 103 : اندر همه عمر من بسی وقت صبوح
د :
رباعی شماره 104 : هر جاه تو را بلندی جوزا باد
رباعی شماره 105 : ای شاخ تو اقبال و خرد بارت باد
رباعی شماره 106 : گوشت سوی عاقلان غافل وش باد
رباعی شماره 107 : زلفینانت همیشه خم در خم باد
رباعی شماره 108 : نور بصرم خاک قدمهای تو باد
رباعی شماره 109 : اصل همه شادی از دل شاد تو باد
رباعی شماره 110 : از کبر چو من طبع تو بگریخته باد
رباعی شماره 111 : گردی که ز دیوار تو برباید باد
رباعی شماره 112 : کاری که نه کار توست ناساخته باد
رباعی شماره 113 : چشمم ز فراق تو جهانسوز مباد
رباعی شماره 114 : آن را شایی که باشم از عشق تو شاد
رباعی شماره 115 : آن به که کنم یاد تو ای حور نژاد
رباعی شماره 116 : ما را به جز از تو عالم افروز مباد
رباعی شماره 117 : در دیده ی خصم نیک روی تو مباد
رباعی شماره 118 : آب از اثر عارض تو می گردد
رباعی شماره 119 : تن در غم تو در آب منزل دارد
رباعی شماره 120 : هجر تو خوشست اگر چه زارم دارد
رباعی شماره 121 : از روی تو دیده ها جمالی دارد
رباعی شماره 122 : با هجر تو بنده دل خمین می دارد
رباعی شماره 123 : ای صورت تو سکون دلها چو خرد
رباعی شماره 124 : گه جفت صلاح باشم و یار خرد
رباعی شماره 125 : من چون تو نیابم تو چو من یابی صد
رباعی شماره 126 : روزی که بود دلت ز جانان پر درد
رباعی شماره 127 : گر خاک شوم چو باد بر من گذرد
رباعی شماره 128 : بر رهگذر دوست کمین خواهم کرد
رباعی شماره 129 : از دور مرا بدید لب خندان کرد
رباعی شماره 130 : سودای توام بی سر و بی سامان کرد
رباعی شماره 131 : روزی که سر از پرده برون خواهی کرد
رباعی شماره 132 : چون چهره ی تو ز گریه باشد پر درد
رباعی شماره 133 : گفتا که به گرد کوی ما خیره مگرد
رباعی شماره 134 : منگر تو بدانکه ذوفنون آید مرد
رباعی شماره 135 : رو گرد سراپرده ی اسرار مگرد
رباعی شماره 136 : آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد
رباعی شماره 137 : بس دل که غم سود و زیان تو خورد
رباعی شماره 138 : هر کو به جهان راه قلندر گیرد
رباعی شماره 139 : چون پوست کشد کارد به دندان گیرد
رباعی شماره 140 : این اسب قلندری نه هر کس تازد
رباعی شماره 141 : گبری که گرسنه شد به نانی ارزد
رباعی شماره 142 : بادی که ز کوی آن نگارین خیزد
رباعی شماره 143 : ای آنکه برت مردم بد، دد باشد
رباعی شماره 144 : دشنام که از لب تو مهوش باشد
رباعی شماره 145 : تو شیردلی شکار تو دل باشد
رباعی شماره 146 : این ضامن صبر من خجل خواهد شد
رباعی شماره 147 : در راه قلندری زیان سود تو شد
رباعی شماره 148 : بالای بتان چاکر بالای تو شد
رباعی شماره 149 : از فقر نشان نگر که در عود آمد
رباعی شماره 150 : در هجر توام قوت یک آه نماند
رباعی شماره 151 : نارفته به کوی صدق در گامی چند
رباعی شماره 152 : نقاش که بر نقش تو پرگار افگند
رباعی شماره 153 : مرغان که خروش بی نهایت کردند
رباعی شماره 154 : ای گل نه به سیم اگر به جانت بخرند
رباعی شماره 155 : این بی ریشان که سغبه ی سیم و زرند
رباعی شماره 156 : سیمرغ نه ای که بی تو نام تو برند
رباعی شماره 157 : سادات به یک بار همه مهجورند
رباعی شماره 158 : با یاد تو جام زهر چون نوش کشند
رباعی شماره 159 : تا عشق قد تو همچو چنبر نکند
رباعی شماره 160 : عشق تو کرای شادی و غم نکند
رباعی شماره 161 : بسیار مگو دلا که سودی نکند
رباعی شماره 162 : یک دم سر زلف خویش پر خم نکند
رباعی شماره 163 : عشاق اگر دو کون پیش تو نهند
رباعی شماره 164 : عشق و غم تو اگر چه بی دادانند
رباعی شماره 165 : آنها که اسیر عشق دلدارانند
رباعی شماره 166 : آنها که درین حدیث آویخته اند
رباعی شماره 167 : دیده ز فراق تو زیان می بیند
رباعی شماره 168 : آن روز که مهر کار گردون زده اند
رباعی شماره 169 : تا در طلب مات همی کام بود
رباعی شماره 170 : آن ذات که پرورده ی اسرار بود
رباعی شماره 171 : هر بوده که او ز اصل نابود بود
رباعی شماره 172 : دل بنده ی عاشقی تن آزاد چه سود
رباعی شماره 173 : زن، زن ز وفا شود ز زیور نشود
رباعی شماره 174 : ترسم که دل از وصل تو خرم نشود
رباعی شماره 175 : یک روز دلت به مهر ما نگراید
رباعی شماره 176 : آنی که فدای تو روان می باید
رباعی شماره 177 : گاهی فلکم گریستن فرماید
رباعی شماره 178 : روزی که بتم ز فوطه رخ بنماید
رباعی شماره 179 : مردی که به راه عشق جان فرساید
رباعی شماره 180 : آن باید آن که مرد عاشق آید
رباعی شماره 181 : آن عنبر نیم تاب در هم نگرید
رباعی شماره 182 : دی بنده چو آن لاله ی خندان تو دید
رباعی شماره 183 : اکنون که سیاهی ای دل چون خورشید
رباعی شماره 184 : ای دیدن تو راحت جانم جاوید
رباعی شماره 185 : ای خورشیدی که نورت از روی امید
رباعی شماره 186 : یک ذره نسیم خاک پایت بوزید
ر :
رباعی شماره 187 : گویی که من از بلعجبی دارم عار
رباعی شماره 188 : چون از اجل تو دید بر لوح آثار
رباعی شماره 189 : نازان و گرازان به وثاق آمد یار
رباعی شماره 190 : از غایت بی تکلفی ما در هر کار
رباعی شماره 191 : نه چرخ به کام ما بگردد یک بار
رباعی شماره 192 : بخت و دل من ز من برآورد دمار
رباعی شماره 193 : ای گشته چو ماه و همچو خورشید سمر
رباعی شماره 194 : ای روی تو رخشنده تر از قبله ی گبر
رباعی شماره 195 : آن کس که چو او نبود در دهر دگر
ز :
رباعی شماره 196 : بازی بنگر عشق چه کردست آغاز
رباعی شماره 197 : هرگز دل من به آشکارا و به راز
رباعی شماره 198 : اول تو حدیث عشق کردی آغاز
رباعی شماره 199 : از عشق تو ای صنم به شبهای دراز
رباعی شماره 200 : خوشخو شده بود آن صنم قاعده ساز
رباعی شماره 201 : نادیده تو را چو راه را کردم باز
رباعی شماره 202 : خواهی که تو را روی دهد صرف نیاز
رباعی شماره 203 : عقلی که همیشه با روانی دمساز
رباعی شماره 204 : شب گشت ز هجران دل افروزم روز
رباعی شماره 205 : ای گلبن نابسوده او باش هنوز
رباعی شماره 206 : آسیمه سران بی نواییم هنوز
رباعی شماره 207 : بر چرخ نهاده پای بستیم هنوز
رباعی شماره 208 : ای در سر زلف تو صبا عنبر بیز
س :
رباعی شماره 209 : درد دلم از طبیب بیهوده مپرس
رباعی شماره 210 : ای دیده ز هر طرف که برخیزد خس
رباعی شماره 211 : خواندیم گرسنه ما ز دل یار هوس
رباعی شماره 212 : ای چون هستی برده دل من به هوس
رباعی شماره 213 : ای من به تو زنده همچو مردم به نفس
رباعی شماره 214 : اندر طلبت هزار دل کرد هوس
رباعی شماره 215 : شمعی که چو پروانه بود نزد تو کس
رباعی شماره 216 : بادی که بیاوری به ما جان چو نفس
رباعی شماره 217 : ای دیده ز هر طرف که برخیزد خس
ش :
رباعی شماره 218 : ای تن وطن بلای آن دلکش باش
رباعی شماره 219 : ای گشته دل و جان من از عشق تو لاش
رباعی شماره 220 : با من ز دریچه ای مشبک دلکش
رباعی شماره 221 : ای عارض گل پوش سمن پاش تو خوش
رباعی شماره 222 : بر طرف قمر نهاده مشک و شکرش
رباعی شماره 223 : چون نزد رهی درآیی ای دلبر کش
رباعی شماره 224 : نی آب دو چشم داری ای حورافش
رباعی شماره 225 : با سینه ی این و آن چه گویی غم خویش
رباعی شماره 226 : می بر کف گیر و هر دو عالم بفروش
رباعی شماره 227 : ای برده دل من چو هزاران درویش
رباعی شماره 228 : گه در پی دین رویم و گه در پی کیش
رباعی شماره 229 : هر چند بود مردم دانا درویش
رباعی شماره 230 : دی آمدنی به حیرت از منزل خویش
رباعی شماره 231 : آراست بهار کوی و دروازه ی خویش
رباعی شماره 232 : از عشق تو ای سنگدل کافر کیش
ع :
رباعی شماره 233 : معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع
غ :
رباعی شماره 234 : از یار وفا مجوی کاندر هر باغ
رباعی شماره 235 : نیکوتری از آب روان اندر باغ
رباعی شماره 236 : نادیده من از عشق تو یک روز فراغ
رباعی شماره 237 : ای بیماری سرو تو را کرده کناغ
رباعی شماره 238 : در راه تو ار سود و زیانم فارغ
ق :
رباعی شماره 239 : تا دید هوات در دلم غایت عشق
رباعی شماره 240 : بر سین سریر سر سپاه آمد عشق
رباعی شماره 241 : جز من به جهان نبود کس در خور عشق
رباعی شماره 242 : تحویل کنم نام خود از دفتر عشق
رباعی شماره 243 : جز تیر بلا نبود در ترکش عشق
رباعی شماره 244 : گویند که کرده ای دلت برده ی عشق
رباعی شماره 245 : کی بسته کند عقل سراپرده ی عشق
رباعی شماره 246 : چشمی دارم ز اشک پیمانه ی عشق
رباعی شماره 247 : خورشید سما بسوزد از سایه ی عشق
رباعی شماره 248 : آن روز که شیر خوردم از دایه ی عشق
ک :
رباعی شماره 249 : کردی تو پریر آب وصل از رخ پاک
رباعی شماره 250 : ای آصف این زمانه از خاطر پاک
رباعی شماره 251 : زین پیش به شبهای سیاه شبه ناک
ل :
رباعی شماره 252 : ناید به کف آن زلف سمن مال به مال
رباعی شماره 253 : هر چند شدم ز عشق تو خوار و خجل
رباعی شماره 254 : ای عهد تو عهد دوستان سر پل
رباعی شماره 255 : از گفته ی بد گوی تو چون هر عاقل
رباعی شماره 256 : با چهره ی آن نگار خندان ای گل
رباعی شماره 257 : ای عمر عزیز داده بر باد ز جهل
م :
رباعی شماره 258 : در عشق تو خفته همچو ابروی توام
رباعی شماره 259 : از روی عتاب اگر چه گویی سردم
رباعی شماره 260 : بسیار ز عاشقیت غمها خوردم
رباعی شماره 261 : بر دل ز غم فراق داغی دارم
رباعی شماره 262 : هر بار ز دیده از تو در تیمارم
رباعی شماره 263 : هر روز به درد از تو نویدی دارم
رباعی شماره 264 : نامت پس ازین یارا به اسم دارم
رباعی شماره 265 : در خوابگه از دل شب آتش بیزم
رباعی شماره 266 : چون در غم آن نگار سرکش باشم
رباعی شماره 267 : گفتم خود را ز خس نگهدار ای چشم
رباعی شماره 268 : افسرده شد از دم دهانم دم چشم
رباعی شماره 269 : گر با فلکم کنی برابر بیشم
رباعی شماره 270 : روز آمد و برکشید خورشید علم
رباعی شماره 271 : تیغ از کف و بازوی تو ای فخر امم
رباعی شماره 272 : چون گل صنما جامه به صد جا چاکم
رباعی شماره 273 : با دولت حسن دوست اندر جنگم
رباعی شماره 274 : ای بسته به تو مهر و وفا یک عالم
رباعی شماره 275 : ای گشته فراق تو غم افزای دلم
رباعی شماره 276 : پر شد ز شراب عشق جانا جامم
رباعی شماره 277 : یک بوسه بر آن لبان خندان نزنم
رباعی شماره 278 : بی وصل تو زندگانی ای مه چه کنم
رباعی شماره 279 : گیرم ز غمت جان و خرد پیر کنم
رباعی شماره 280 : دارد پشتم ز وعده ی خام تو خم
رباعی شماره 281 : ای چون شکن زلف تو پشتم خم خم
رباعی شماره 282 : از آمدنم فزود رنج بدنم
رباعی شماره 283 : با ابر همیشه در عتابش بینم
رباعی شماره 284 : فتحی که به آمدنت منصور شوم
رباعی شماره 285 : در وصل شب و روز شمردیم بهم
رباعی شماره 286 : مجرم رخ تو که ما بدو آساییم
رباعی شماره 287 : چوبی بودم بود به گل در پایم
رباعی شماره 288 : گفتم که مگر دل ز تو برداشته ایم
رباعی شماره 289 : چون می دانی همه ز خاک و آبیم
رباعی شماره 290 : یک چند در اسلام فرس تاخته ایم
رباعی شماره 291 : راحت همه از غمی برانداخته ایم
رباعی شماره 292 : از دیده درم خرید روی تو شدیم
رباعی شماره 293 : ما شربت هجر تو چشیدیم و شدیم
رباعی شماره 294 : زان یک نظر نهان که ما دزدیدیم
رباعی شماره 295 : کاری که نه با تو بی نظام انگاریم
رباعی شماره 296 : تا ظن نبری که از تو آگاه تریم
رباعی شماره 297 : ماننده ی باد اگر چه بی پا و سریم
رباعی شماره 298 : با خوی بد تو گر چه در پرخاشیم
رباعی شماره 299 : ای روی تو پاکیزه تر از کف کلیم
رباعی شماره 300 : قائم به خودی از آن شب و روز مقیم
رباعی شماره 301 : قلاشانیم و لاابالی حالیم
ن :
رباعی شماره 302 : هستیم ز بندگیت ما شاد ای جان
رباعی شماره 303 : اکنون که ز دونی ای جهان گذران
رباعی شماره 304 : عقلی که خلاف تو گزیدن نتوان
رباعی شماره 305 : یک شب غم هجران تو ای جان جهان
رباعی شماره 306 : گه سوی من آیی از لطیفی پویان
رباعی شماره 307 : آزار تو را گرچه نهادم گردن
رباعی شماره 308 : اندر دریا نهنگ باید بودن
رباعی شماره 309 : در بند بلای آن بت کش بودن
رباعی شماره 310 : تا چند ز سودای جهان پیمودن
رباعی شماره 311 : گر شاد نخواهی این دلم شاد مکن
رباعی شماره 312 : فرمان حسود فتنه انگیز مکن
رباعی شماره 313 : تا با خودی ار چه همنشینی با من
رباعی شماره 314 : گه بردوزی به دامنم بر دامن
رباعی شماره 315 : اکنون که ستد هوای تو داد از من
رباعی شماره 316 : گه یار شوی تو با ملامت گر من
رباعی شماره 317 : با من شب و روز گرم بودی به سخن
رباعی شماره 318 : ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن
رباعی شماره 319 : پندی دهمت اگر پذیری ای تن
رباعی شماره 320 : ای یار قلندر خراباتی من
رباعی شماره 321 : گر کرده بدی تو آزمون دل من
رباعی شماره 322 : بد کمتر ازین کن ای بت سیمین تن
رباعی شماره 323 : ای شاه چو لاله دارد از تو دشمن
رباعی شماره 324 : بی تیر غمت پشت کمان دارم من
رباعی شماره 325 : غمهای تو در میان جان دارم من
رباعی شماره 326 : بختی نه که با دوست درآمیزم من
رباعی شماره 327 : ای بی سببی همیشه آزرده ی من
رباعی شماره 328 : چون آمد شد بریدم از کوی تو من
رباعی شماره 329 : از عشوه ی چرخ در امانم ز تو من
رباعی شماره 330 : دلها همه آب گشت و جانها همه خون
رباعی شماره 331 : در جنب گرانی تو ای نوشتکین
رباعی شماره 332 : بهرام دواند هر دو جوینده ی کین
رباعی شماره 333 : پار ار چه نمی کرد چو کفرم تمکین
و :
رباعی شماره 334 : آب ار چه نمی رود به جویم با تو
رباعی شماره 335 : ای طالع سعد روح فرخنده به تو
رباعی شماره 336 : ای قامت سرو گشته کوتاه به تو
رباعی شماره 337 : آنی که عدو چو برگ بیدست از تو
رباعی شماره 338 : بی آنکه به کس رسید پیوند از تو
رباعی شماره 339 : جز گرد دلم گشت نداند غم تو
رباعی شماره 340 : ای مفلس ما ز مجلس خرم تو
رباعی شماره 341 : ای بی تو دلیل اشهب و ادهم تو
رباعی شماره 342 : چون موی شدم ز رشک پیراهن تو
رباعی شماره 343 : دل سوخته شد در تف اندیشه ی تو
رباعی شماره 344 : ای زلف و رخ تو مایه ی پیشه ی تو
رباعی شماره 345 : ای همت صد هزار کس در پی تو
رباعی شماره 346 : دل کیست که گوهری فشاند بی تو
رباعی شماره 347 : چون آتش تیز بی قرارم بی تو
رباعی شماره 348 : ای عقل اگر چند شریفی دون شو
رباعی شماره 349 : اندر ره عشق دلبران صادق کو
رباعی شماره 350 : باز آن پسر چه زنخ خوش زن کو
رباعی شماره 351 : ای معتبران شهر والیتان کو
ه :
رباعی شماره 352 : گفتی گله کرده ای ز من با که و مه
رباعی شماره 353 : ما ذات نهاده بر صفاتیم همه
رباعی شماره 354 : گر بدگویی تو را بدی گفت ای ماه
رباعی شماره 355 : از بهر یکی بوس به دو ماه ای ماه
رباعی شماره 356 : با من ز دریچه ای مشبک دلخواه
رباعی شماره 357 : زین عالم بی وفا بپردازی به
رباعی شماره 358 : گر تو به صلاح خویش کم نازی به
رباعی شماره 359 : جز یاد تو دل بهر چه بستم توبه
ی :
رباعی شماره 360 : با من دو هزار عشوه بفروخته ای
رباعی شماره 361 : در جامه و فوطه سخت خرم شده ای
رباعی شماره 362 : ای آنکه تو رحمت خدایی شده ای
رباعی شماره 363 : تا نقطه ی خال مشک بر رخ زده ای
رباعی شماره 364 : هر چند به دلبری کنون آمده ای
رباعی شماره 365 : در حسن چو عشق نادرست آمده ای
رباعی شماره 366 : خشنودی تو بجویم ای مولایی
رباعی شماره 367 : چون نار اگرم فروختن فرمایی
رباعی شماره 368 : گفتم که ببرم از تو ای بینایی
رباعی شماره 369 : ای سوسن آزاد ز بس رعنایی
رباعی شماره 370 : تا تو ز درون وفای او می جویی
رباعی شماره 371 : غم کی خورد آنکه شادمانیش تویی
رباعی شماره 372 : بیزار شو از خود که زیان تو تویی
رباعی شماره 373 : مردی که برای دین سوارست تویی
رباعی شماره 374 : چون حمله دهی نیک سوارا که تویی
رباعی شماره 375 : خود ماه بود چنین منور که تویی
رباعی شماره 376 : روشن تر از آفتاب و ماهی گویی
رباعی شماره 377 : جایی که نمودی آن رخ روح افزای
رباعی شماره 378 : با خصم تو از پی تو ای دهر آرای
رباعی شماره 379 : در عشق تو ای شکر لب روح افزای
رباعی شماره 380 : خود را چو عطا دهی فراوان مستای
رباعی شماره 381 : در پیش خودم همی کنی آنجابی
رباعی شماره 382 : شب را سلب روز فروزان کردی
رباعی شماره 383 : صد چشمه ز چشم من براندی و شدی
رباعی شماره 384 : ای رفته و دل برده چنین نپسندی
رباعی شماره 385 : ای دل منیوش از آن صنم دلداری
رباعی شماره 386 : در هر خم زلف مشکبیزی داری
رباعی شماره 387 : زان چشم چو نرگس که به من درنگری
رباعی شماره 388 : گیرم که غم هجر وصالم نخوری
رباعی شماره 389 : از نکته ی فاضلان به اندام تری
رباعی شماره 390 : گفتی که چو راه آشنایی گیری
رباعی شماره 391 : باشد همه را چو بر ستاره ی سحری
رباعی شماره 392 : راهی که به اندیشه ی دل می سپری
رباعی شماره 393 : هست از دم من همیشه چرخ اندر دی
رباعی شماره 394 : چون بلبل داریم برای بازی
رباعی شماره 395 : گشتم ز غم فراق دیبا دوزی
رباعی شماره 396 : در هجر تو گر دلم گراید به خسی
رباعی شماره 397 : تا هشیاری به طعم مستی نرسی
رباعی شماره 398 : در خدمت ما اگر زمانی باشی
رباعی شماره 399 : تا چند ز جان مستمند اندیشی
رباعی شماره 400 : ای عود بهشت فعل بیدی تا کی
رباعی شماره 401 : بیداد تو بر جان سنایی تا کی
رباعی شماره 402 : گر دنیا را به خاشه ای داشتمی
رباعی شماره 403 : می خور که ظریفان جهان را دردی
رباعی شماره 404 : گر آمدنم ز من بدی نامدمی
رباعی شماره 405 : گر من سر ناز هر خسی داشتمی
رباعی شماره 406 : گر من چو تو سنگین دل و ناخوش خومی
رباعی شماره 407 : ای شمع تو را نگفتم از نادانی
رباعی شماره 408 : ای آنکه مرا به جای عقل و جانی
رباعی شماره 409 : پرسی که ز بهر مجلس افروختنی
رباعی شماره 410 : یک روز نباشد که تو با کبر و منی
رباعی شماره 411 : گفتم چو لبی بوسه ده ای بی معنی
رباعی شماره 412 : تا مخرقه و رانده ی هر در نشوی
رباعی شماره 413 : جز راه قلندر و خرابات مپوی
رباعی شماره 414 : گیرم که مقدم مقالات شوی
رباعی شماره 415 : با هر تاری سوخته چون پود شوی
رباعی شماره 416 : بر خاک نهم پیش تو سر گر خواهی
رباعی شماره 417 : تا کی ز غم جهان امانی خواهی
رباعی شماره 418 : از خلق ز راه تیز گوشی نرهی
رباعی شماره 419 : تا شد صنما عشق تو همراه رهی
رباعی شماره 420 : ای شور چو آب کامه و تلخ چو می
در حال نوشتن ادامه اشعار هستیم