در این بخش رباعیات سنایی غزنوی نوشته شده است
فهرست رباعیات به ترتیب حروف الفبای حرف آخر قافیه یا ردیف است
برای خواندن هر شعر، روی آن کلیک کنید :
الف :
رباعی شماره ۱ : عشقست مرا بهینه تر کیش بتا
رباعی شماره ۲ : در دست منت همیشه دامن بادا
رباعی شماره ۳ : عشقا تو در آتش نهادی ما را
رباعی شماره ۴ : آنی که قرار با تو باشد ما را
رباعی شماره ۵ : ای کبک شکار نیست جز باز تو را
رباعی شماره ۶ : هر چند بسوختی به هر باب مرا
رباعی شماره ۷ : چون دوست نمود راه طامات مرا
رباعی شماره ۸ : در منزل وصل توشه ای نیست مرا
رباعی شماره ۹ : در دل ز طرب شکفته باغیست مرا
رباعی شماره ۱۰ : اندوه تو دلشاد کند مرجان را
رباعی شماره ۱۱ : کی باشد که ز طلعت دون شما
رباعی شماره ۱۲ : گردی نبرد ز بوسه از افسر ما
رباعی شماره ۱۳ : در دل کردی قصد بداندیشی ما
ب :
رباعی شماره ۱۴ : زان سوزد چشم تو زان ریزد آب
رباعی شماره ۱۵ : تا در چشمم نشسته بودی در تاب
رباعی شماره ۱۶ : با دل گفتم: چگونه ای، داد جواب
رباعی شماره ۱۷ : گفتی که کیت بینم ای دُر خوشاب
رباعی شماره ۱۸ : آنکس که ز عابدی در ایام شراب
رباعی شماره ۱۹ : روز از دو رخت به روشنی ماند عجب
رباعی شماره ۲۰ : ای مجلس تو چو بخت نیک اصل طرب
رباعی شماره ۲۱ : لبهات می ست و می بود اصل طرب
رباعی شماره ۲۲ : نیلوفر و لاله هر دو بی هیچ سبب
رباعی شماره ۲۳ : از روی تو و زلف تو روز آمد و شب
رباعی شماره ۲۴ : تا دیده ام آن سیب خوش دوست فریب
ت :
رباعی شماره ۲۵ : بی خوابی شب جان مرا گر چه بکاست
رباعی شماره ۲۶ : ای جان عزیز تن بباید پرداخت
رباعی شماره ۲۷ : آن موی که سوز عاشقان می انگیخت
رباعی شماره ۲۸ : در دوستی ای صنم چو دادم دادت
رباعی شماره ۲۹ : ای مانده زمان بنده اندر یادت
رباعی شماره ۳۰ : ای کرده فلک به خون من نامزدت
رباعی شماره ۳۱ : صدبار به بوسه آزمودم پارت
رباعی شماره ۳۲ : ای خواجه محمد ای محامد سیرت
رباعی شماره ۳۳ : زین پس هر چون که داردم دوست رواست
رباعی شماره ۳۴ : خورشید به زیر دام معشوقه ی ماست
رباعی شماره ۳۵ : بیرون جهان همه درون دل ماست
رباعی شماره ۳۶ : روز از طلبت پرده ی بیکاری ماست
رباعی شماره ۳۷ : هر باطل را که رهگذر بر گل ماست
رباعی شماره ۳۸ : هجرت به دلم چو آتشی در پیوست
رباعی شماره ۳۹ : دستی که حمایل تو بودی پیوست
رباعی شماره ۴۰ : تا زلف بتم به بند زنجیر منست
رباعی شماره ۴۱ : خواهم که به اندیشه و یارای درست
رباعی شماره ۴۲ : گفتم پس از آنهمه طلبهای درست
رباعی شماره ۴۳ : مستست بتا چشم تو و تیر به دست
رباعی شماره ۴۴ : ای مه تویی از چهار گوهر شده هست
رباعی شماره ۴۵ : چون من به خودی نیامدم روز نخست
رباعی شماره ۴۶ : ای چون گل و مل در به در و دست به دست
رباعی شماره ۴۷ : ای نیست شده ذات تو در پرده ی هست
رباعی شماره ۴۸ : لشکرگه عشق عارض خرم توست
رباعی شماره ۴۹ : گیرم که چو گل همه نکویی با توست
رباعی شماره ۵۰ : محراب جهان جمال رخساره ی توست
رباعی شماره ۵۱ : امروز ببر زانچه تو را پیوندست
رباعی شماره ۵۲ : بر من فلک ار دست جفا گستردست
رباعی شماره ۵۳ : تا جان مرا باده ی مهرت سودست
رباعی شماره ۵۴ : در دام تو هر کس که گرفتارترست
رباعی شماره ۵۵ : مژگان و لبش عذر و عذابی دگرست
رباعی شماره ۵۶ : هر خوش پسری را حرکات دگرست
رباعی شماره ۵۷ : هر روز مرا با تو نیازی دگرست
رباعی شماره ۵۸ : در شهر هر آنکسی که او مشهورست
رباعی شماره ۵۹ : غم خوردن این جهان فانی هوسست
رباعی شماره ۶۰ : در دیده ی کبر کبریای تو بسست
رباعی شماره ۶۱ : گر گویم جان فدا کنم جان نفسست
رباعی شماره ۶۲ : تا این دل من همیشه عشق اندیشست
رباعی شماره ۶۳ : زین روی که راه عشق راهی تنگست
رباعی شماره ۶۴ : ار نیست دهان فزونت ار هست کمست
رباعی شماره ۶۵ : تنگی دهن یار ز اندیشه کمست
رباعی شماره ۶۶ : هر روز مرا ز عشق جان انجامت
رباعی شماره ۶۷ : آنجا که سر تیغ تو را یافتنست
رباعی شماره ۶۸ : آنم که مرا نه دل نه جان و نه تنست
رباعی شماره ۶۹ : برهان محبت نفس سرد منست
رباعی شماره ۷۰ : شبها ز فراق تو دلم پر خونست
رباعی شماره ۷۱ : آن روز که بیش با من او را کینست
رباعی شماره ۷۲ : در مرگ حیات اهل داد و دینست
رباعی شماره ۷۳ : آنکس که سرت برید غمخوار تو اوست
رباعی شماره ۷۴ : آنکس که به یاد او مرا کار نکوست
رباعی شماره ۷۵ : ایام درشت رام بهرام شه ست
رباعی شماره ۷۶ : هر چند بلای عشق دشمن کامی ست
رباعی شماره ۷۷ : در دام تو هر کس که گرفتارترست
رباعی شماره ۷۸ : چندان چشمم که در غم هجر گریست
رباعی شماره ۷۹ : گویند که راستی چو زر کانیست
رباعی شماره ۸۰ : کمتر ز من ای جان به جهان خاکی نیست
رباعی شماره ۸۱ : اندر عقب دکان قصاب گویست
رباعی شماره ۸۲ : زلفین تو تا بوی گل نوروزیست
رباعی شماره ۸۳ : عقلی که ز لطف دیده ی جان پنداشت
رباعی شماره ۸۴ : روزی که رطب داد همی از پیشت
رباعی شماره ۸۵ : نوری که همی جمع نیابی در مشت
رباعی شماره ۸۶ : بس عابد را که سرو بالای تو کشت
رباعی شماره ۸۷ : صد بار رهی بیش به کوی تو شتافت
رباعی شماره ۸۸ : بویی که مرا ز وصل یار آمد رفت
رباعی شماره ۸۹ : ای عالم علم پیشگاه تو برفت
رباعی شماره ۹۰ : رازی که سر زلف تو با باد بگفت
رباعی شماره ۹۱ : چون دید مرا رخانش چون گل بشکفت
رباعی شماره ۹۲ : افلاک به تیر عشق بتوانم سفت
رباعی شماره ۹۳ : تا کی باشم با غم هجران تو جفت
رباعی شماره ۹۴ : در خاک بجستمت چو خور یافتمت
رباعی شماره ۹۵ : ای دیده ی روشن سنایی ز غمت
رباعی شماره ۹۶ : از ظلمت چون گرفته ما هم ز غمت
رباعی شماره ۹۷ : دلخسته و زار و ناتوانم ز غمت
رباعی شماره ۹۸ : هر چند دلم بیش کشد بار غمت
رباعی شماره ۹۹ : سرو چمنی یاد نیاید ز منت
رباعی شماره ۱۰۰ : زین رفتن جان ربای درد افزایت
رباعی شماره ۱۰۱ : آتش در زن ز کبریا در کویت
ج :
رباعی شماره ۱۰۲ : هستی تو سزای این و صد چندین رنج
ح :
رباعی شماره ۱۰۳ : اندر همه عمر من بسی وقت صبوح
د :
رباعی شماره ۱۰۴ : هر جاه تو را بلندی جوزا باد
رباعی شماره ۱۰۵ : ای شاخ تو اقبال و خرد بارت باد
رباعی شماره ۱۰۶ : گوشت سوی عاقلان غافل وش باد
رباعی شماره ۱۰۷ : زلفینانت همیشه خم در خم باد
رباعی شماره ۱۰۸ : نور بصرم خاک قدمهای تو باد
رباعی شماره ۱۰۹ : اصل همه شادی از دل شاد تو باد
رباعی شماره ۱۱۰ : از کبر چو من طبع تو بگریخته باد
رباعی شماره ۱۱۱ : گردی که ز دیوار تو برباید باد
رباعی شماره ۱۱۲ : کاری که نه کار توست ناساخته باد
رباعی شماره ۱۱۳ : چشمم ز فراق تو جهانسوز مباد
رباعی شماره ۱۱۴ : آن را شایی که باشم از عشق تو شاد
رباعی شماره ۱۱۵ : آن به که کنم یاد تو ای حور نژاد
رباعی شماره ۱۱۶ : ما را به جز از تو عالم افروز مباد
رباعی شماره ۱۱۷ : در دیده ی خصم نیک روی تو مباد
رباعی شماره ۱۱۸ : آب از اثر عارض تو می گردد
رباعی شماره ۱۱۹ : تن در غم تو در آب منزل دارد
رباعی شماره ۱۲۰ : هجر تو خوشست اگر چه زارم دارد
رباعی شماره ۱۲۱ : از روی تو دیده ها جمالی دارد
رباعی شماره ۱۲۲ : با هجر تو بنده دل خمین می دارد
رباعی شماره ۱۲۳ : ای صورت تو سکون دلها چو خرد
رباعی شماره ۱۲۴ : گه جفت صلاح باشم و یار خرد
رباعی شماره ۱۲۵ : من چون تو نیابم تو چو من یابی صد
رباعی شماره ۱۲۶ : روزی که بود دلت ز جانان پر درد
رباعی شماره ۱۲۷ : گر خاک شوم چو باد بر من گذرد
رباعی شماره ۱۲۸ : بر رهگذر دوست کمین خواهم کرد
رباعی شماره ۱۲۹ : از دور مرا بدید لب خندان کرد
رباعی شماره ۱۳۰ : سودای توام بی سر و بی سامان کرد
رباعی شماره ۱۳۱ : روزی که سر از پرده برون خواهی کرد
رباعی شماره ۱۳۲ : چون چهره ی تو ز گریه باشد پر درد
رباعی شماره ۱۳۳ : گفتا که به گرد کوی ما خیره مگرد
رباعی شماره ۱۳۴ : منگر تو بدانکه ذوفنون آید مرد
رباعی شماره ۱۳۵ : رو گرد سراپرده ی اسرار مگرد
رباعی شماره ۱۳۶ : آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد
رباعی شماره ۱۳۷ : بس دل که غم سود و زیان تو خورد
رباعی شماره ۱۳۸ : هر کو به جهان راه قلندر گیرد
رباعی شماره ۱۳۹ : چون پوست کشد کارد به دندان گیرد
رباعی شماره ۱۴۰ : این اسب قلندری نه هر کس تازد
رباعی شماره ۱۴۱ : گبری که گرسنه شد به نانی ارزد
رباعی شماره ۱۴۲ : بادی که ز کوی آن نگارین خیزد
رباعی شماره ۱۴۳ : ای آنکه برت مردم بد، دد باشد
رباعی شماره ۱۴۴ : دشنام که از لب تو مهوش باشد
رباعی شماره ۱۴۵ : تو شیردلی شکار تو دل باشد
رباعی شماره ۱۴۶ : این ضامن صبر من خجل خواهد شد
رباعی شماره ۱۴۷ : در راه قلندری زیان سود تو شد
رباعی شماره ۱۴۸ : بالای بتان چاکر بالای تو شد
رباعی شماره ۱۴۹ : از فقر نشان نگر که در عود آمد
رباعی شماره ۱۵۰ : در هجر توام قوت یک آه نماند
رباعی شماره ۱۵۱ : نارفته به کوی صدق در گامی چند
رباعی شماره ۱۵۲ : نقاش که بر نقش تو پرگار افگند
رباعی شماره ۱۵۳ : مرغان که خروش بی نهایت کردند
رباعی شماره ۱۵۴ : ای گل نه به سیم اگر به جانت بخرند
رباعی شماره ۱۵۵ : این بی ریشان که سغبه ی سیم و زرند
رباعی شماره ۱۵۶ : سیمرغ نه ای که بی تو نام تو برند
رباعی شماره ۱۵۷ : سادات به یک بار همه مهجورند
رباعی شماره ۱۵۸ : با یاد تو جام زهر چون نوش کشند
رباعی شماره ۱۵۹ : تا عشق قد تو همچو چنبر نکند
رباعی شماره ۱۶۰ : عشق تو کرای شادی و غم نکند
رباعی شماره ۱۶۱ : بسیار مگو دلا که سودی نکند
رباعی شماره ۱۶۲ : یک دم سر زلف خویش پر خم نکند
رباعی شماره ۱۶۳ : عشاق اگر دو کون پیش تو نهند
رباعی شماره ۱۶۴ : عشق و غم تو اگر چه بی دادانند
رباعی شماره ۱۶۵ : آنها که اسیر عشق دلدارانند
رباعی شماره ۱۶۶ : آنها که درین حدیث آویخته اند
رباعی شماره ۱۶۷ : دیده ز فراق تو زیان می بیند
رباعی شماره ۱۶۸ : آن روز که مهر کار گردون زده اند
رباعی شماره ۱۶۹ : تا در طلب مات همی کام بود
رباعی شماره ۱۷۰ : آن ذات که پرورده ی اسرار بود
رباعی شماره ۱۷۱ : هر بوده که او ز اصل نابود بود
رباعی شماره ۱۷۲ : دل بنده ی عاشقی تن آزاد چه سود
رباعی شماره ۱۷۳ : زن، زن ز وفا شود ز زیور نشود
رباعی شماره ۱۷۴ : ترسم که دل از وصل تو خرم نشود
رباعی شماره ۱۷۵ : یک روز دلت به مهر ما نگراید
رباعی شماره ۱۷۶ : آنی که فدای تو روان می باید
رباعی شماره ۱۷۷ : گاهی فلکم گریستن فرماید
رباعی شماره ۱۷۸ : روزی که بتم ز فوطه رخ بنماید
رباعی شماره ۱۷۹ : مردی که به راه عشق جان فرساید
رباعی شماره ۱۸۰ : آن باید آن که مرد عاشق آید
رباعی شماره ۱۸۱ : آن عنبر نیم تاب در هم نگرید
رباعی شماره ۱۸۲ : دی بنده چو آن لاله ی خندان تو دید
رباعی شماره ۱۸۳ : اکنون که سیاهی ای دل چون خورشید
رباعی شماره ۱۸۴ : ای دیدن تو راحت جانم جاوید
رباعی شماره ۱۸۵ : ای خورشیدی که نورت از روی امید
رباعی شماره ۱۸۶ : یک ذره نسیم خاک پایت بوزید
ر :
رباعی شماره ۱۸۷ : گویی که من از بلعجبی دارم عار
رباعی شماره ۱۸۸ : چون از اجل تو دید بر لوح آثار
رباعی شماره ۱۸۹ : نازان و گرازان به وثاق آمد یار
رباعی شماره ۱۹۰ : از غایت بی تکلفی ما در هر کار
رباعی شماره ۱۹۱ : نه چرخ به کام ما بگردد یک بار
رباعی شماره ۱۹۲ : بخت و دل من ز من برآورد دمار
رباعی شماره ۱۹۳ : ای گشته چو ماه و همچو خورشید سمر
رباعی شماره ۱۹۴ : ای روی تو رخشنده تر از قبله ی گبر
رباعی شماره ۱۹۵ : آن کس که چو او نبود در دهر دگر
ز :
رباعی شماره ۱۹۶ : بازی بنگر عشق چه کردست آغاز
رباعی شماره ۱۹۷ : هرگز دل من به آشکارا و به راز
رباعی شماره ۱۹۸ : اول تو حدیث عشق کردی آغاز
رباعی شماره ۱۹۹ : از عشق تو ای صنم به شبهای دراز
رباعی شماره ۲۰۰ : خوشخو شده بود آن صنم قاعده ساز
رباعی شماره ۲۰۱ : نادیده تو را چو راه را کردم باز
رباعی شماره ۲۰۲ : خواهی که تو را روی دهد صرف نیاز
رباعی شماره ۲۰۳ : عقلی که همیشه با روانی دمساز
رباعی شماره ۲۰۴ : شب گشت ز هجران دل افروزم روز
رباعی شماره ۲۰۵ : ای گلبن نابسوده او باش هنوز
رباعی شماره ۲۰۶ : آسیمه سران بی نواییم هنوز
رباعی شماره ۲۰۷ : بر چرخ نهاده پای بستیم هنوز
رباعی شماره ۲۰۸ : ای در سر زلف تو صبا عنبر بیز
س :
رباعی شماره ۲۰۹ : درد دلم از طبیب بیهوده مپرس
رباعی شماره ۲۱۰ : ای دیده ز هر طرف که برخیزد خس
رباعی شماره ۲۱۱ : خواندیم گرسنه ما ز دل یار هوس
رباعی شماره ۲۱۲ : ای چون هستی برده دل من به هوس
رباعی شماره ۲۱۳ : ای من به تو زنده همچو مردم به نفس
رباعی شماره ۲۱۴ : اندر طلبت هزار دل کرد هوس
رباعی شماره ۲۱۵ : شمعی که چو پروانه بود نزد تو کس
رباعی شماره ۲۱۶ : بادی که بیاوری به ما جان چو نفس
رباعی شماره ۲۱۷ : ای دیده ز هر طرف که برخیزد خس
ش :
رباعی شماره ۲۱۸ : ای تن وطن بلای آن دلکش باش
رباعی شماره ۲۱۹ : ای گشته دل و جان من از عشق تو لاش
رباعی شماره ۲۲۰ : با من ز دریچه ای مشبک دلکش
رباعی شماره ۲۲۱ : ای عارض گل پوش سمن پاش تو خوش
رباعی شماره ۲۲۲ : بر طرف قمر نهاده مشک و شکرش
رباعی شماره ۲۲۳ : چون نزد رهی درآیی ای دلبر کش
رباعی شماره ۲۲۴ : نی آب دو چشم داری ای حورافش
رباعی شماره ۲۲۵ : با سینه ی این و آن چه گویی غم خویش
رباعی شماره ۲۲۶ : می بر کف گیر و هر دو عالم بفروش
رباعی شماره ۲۲۷ : ای برده دل من چو هزاران درویش
رباعی شماره ۲۲۸ : گه در پی دین رویم و گه در پی کیش
رباعی شماره ۲۲۹ : هر چند بود مردم دانا درویش
رباعی شماره ۲۳۰ : دی آمدنی به حیرت از منزل خویش
رباعی شماره ۲۳۱ : آراست بهار کوی و دروازه ی خویش
رباعی شماره ۲۳۲ : از عشق تو ای سنگدل کافر کیش
ع :
رباعی شماره ۲۳۳ : معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع
غ :
رباعی شماره ۲۳۴ : از یار وفا مجوی کاندر هر باغ
رباعی شماره ۲۳۵ : نیکوتری از آب روان اندر باغ
رباعی شماره ۲۳۶ : نادیده من از عشق تو یک روز فراغ
رباعی شماره ۲۳۷ : ای بیماری سرو تو را کرده کناغ
رباعی شماره ۲۳۸ : در راه تو ار سود و زیانم فارغ
ق :
رباعی شماره ۲۳۹ : تا دید هوات در دلم غایت عشق
رباعی شماره ۲۴۰ : بر سین سریر سر سپاه آمد عشق
رباعی شماره ۲۴۱ : جز من به جهان نبود کس در خور عشق
رباعی شماره ۲۴۲ : تحویل کنم نام خود از دفتر عشق
رباعی شماره ۲۴۳ : جز تیر بلا نبود در ترکش عشق
رباعی شماره ۲۴۴ : گویند که کرده ای دلت برده ی عشق
رباعی شماره ۲۴۵ : کی بسته کند عقل سراپرده ی عشق
رباعی شماره ۲۴۶ : چشمی دارم ز اشک پیمانه ی عشق
رباعی شماره ۲۴۷ : خورشید سما بسوزد از سایه ی عشق
رباعی شماره ۲۴۸ : آن روز که شیر خوردم از دایه ی عشق
ک :
رباعی شماره ۲۴۹ : کردی تو پریر آب وصل از رخ پاک
رباعی شماره ۲۵۰ : ای آصف این زمانه از خاطر پاک
رباعی شماره ۲۵۱ : زین پیش به شبهای سیاه شبه ناک
ل :
رباعی شماره ۲۵۲ : ناید به کف آن زلف سمن مال به مال
رباعی شماره ۲۵۳ : هر چند شدم ز عشق تو خوار و خجل
رباعی شماره ۲۵۴ : ای عهد تو عهد دوستان سر پل
رباعی شماره ۲۵۵ : از گفته ی بد گوی تو چون هر عاقل
رباعی شماره ۲۵۶ : با چهره ی آن نگار خندان ای گل
رباعی شماره ۲۵۷ : ای عمر عزیز داده بر باد ز جهل
م :
رباعی شماره ۲۵۸ : در عشق تو خفته همچو ابروی توام
رباعی شماره ۲۵۹ : از روی عتاب اگر چه گویی سردم
رباعی شماره ۲۶۰ : بسیار ز عاشقیت غمها خوردم
رباعی شماره ۲۶۱ : بر دل ز غم فراق داغی دارم
رباعی شماره ۲۶۲ : هر بار ز دیده از تو در تیمارم
رباعی شماره ۲۶۳ : هر روز به درد از تو نویدی دارم
رباعی شماره ۲۶۴ : نامت پس ازین یارا به اسم دارم
رباعی شماره ۲۶۵ : در خوابگه از دل شب آتش بیزم
رباعی شماره ۲۶۶ : چون در غم آن نگار سرکش باشم
رباعی شماره ۲۶۷ : گفتم خود را ز خس نگهدار ای چشم
رباعی شماره ۲۶۸ : افسرده شد از دم دهانم دم چشم
رباعی شماره ۲۶۹ : گر با فلکم کنی برابر بیشم
رباعی شماره ۲۷۰ : روز آمد و برکشید خورشید علم
رباعی شماره ۲۷۱ : تیغ از کف و بازوی تو ای فخر امم
رباعی شماره ۲۷۲ : چون گل صنما جامه به صد جا چاکم
رباعی شماره ۲۷۳ : با دولت حسن دوست اندر جنگم
رباعی شماره ۲۷۴ : ای بسته به تو مهر و وفا یک عالم
رباعی شماره ۲۷۵ : ای گشته فراق تو غم افزای دلم
رباعی شماره ۲۷۶ : پر شد ز شراب عشق جانا جامم
رباعی شماره ۲۷۷ : یک بوسه بر آن لبان خندان نزنم
رباعی شماره ۲۷۸ : بی وصل تو زندگانی ای مه چه کنم
رباعی شماره ۲۷۹ : گیرم ز غمت جان و خرد پیر کنم
رباعی شماره ۲۸۰ : دارد پشتم ز وعده ی خام تو خم
رباعی شماره ۲۸۱ : ای چون شکن زلف تو پشتم خم خم
رباعی شماره ۲۸۲ : از آمدنم فزود رنج بدنم
رباعی شماره ۲۸۳ : با ابر همیشه در عتابش بینم
رباعی شماره ۲۸۴ : فتحی که به آمدنت منصور شوم
رباعی شماره ۲۸۵ : در وصل شب و روز شمردیم بهم
رباعی شماره ۲۸۶ : مجرم رخ تو که ما بدو آساییم
رباعی شماره ۲۸۷ : چوبی بودم بود به گل در پایم
رباعی شماره ۲۸۸ : گفتم که مگر دل ز تو برداشته ایم
رباعی شماره ۲۸۹ : چون می دانی همه ز خاک و آبیم
رباعی شماره ۲۹۰ : یک چند در اسلام فرس تاخته ایم
رباعی شماره ۲۹۱ : راحت همه از غمی برانداخته ایم
رباعی شماره ۲۹۲ : از دیده درم خرید روی تو شدیم
رباعی شماره ۲۹۳ : ما شربت هجر تو چشیدیم و شدیم
رباعی شماره ۲۹۴ : زان یک نظر نهان که ما دزدیدیم
رباعی شماره ۲۹۵ : کاری که نه با تو بی نظام انگاریم
رباعی شماره ۲۹۶ : تا ظن نبری که از تو آگاه تریم
رباعی شماره ۲۹۷ : ماننده ی باد اگر چه بی پا و سریم
رباعی شماره ۲۹۸ : با خوی بد تو گر چه در پرخاشیم
رباعی شماره ۲۹۹ : ای روی تو پاکیزه تر از کف کلیم
رباعی شماره ۳۰۰ : قائم به خودی از آن شب و روز مقیم
رباعی شماره ۳۰۱ : قلاشانیم و لاابالی حالیم
ن :
رباعی شماره ۳۰۲ : هستیم ز بندگیت ما شاد ای جان
رباعی شماره ۳۰۳ : اکنون که ز دونی ای جهان گذران
رباعی شماره ۳۰۴ : عقلی که خلاف تو گزیدن نتوان
رباعی شماره ۳۰۵ : یک شب غم هجران تو ای جان جهان
رباعی شماره ۳۰۶ : گه سوی من آیی از لطیفی پویان
رباعی شماره ۳۰۷ : آزار تو را گرچه نهادم گردن
رباعی شماره ۳۰۸ : اندر دریا نهنگ باید بودن
رباعی شماره ۳۰۹ : در بند بلای آن بت کش بودن
رباعی شماره ۳۱۰ : تا چند ز سودای جهان پیمودن
رباعی شماره ۳۱۱ : گر شاد نخواهی این دلم شاد مکن
رباعی شماره ۳۱۲ : فرمان حسود فتنه انگیز مکن
رباعی شماره ۳۱۳ : تا با خودی ار چه همنشینی با من
رباعی شماره ۳۱۴ : گه بردوزی به دامنم بر دامن
رباعی شماره ۳۱۵ : اکنون که ستد هوای تو داد از من
رباعی شماره ۳۱۶ : گه یار شوی تو با ملامت گر من
رباعی شماره ۳۱۷ : با من شب و روز گرم بودی به سخن
رباعی شماره ۳۱۸ : ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن
رباعی شماره ۳۱۹ : پندی دهمت اگر پذیری ای تن
رباعی شماره ۳۲۰ : ای یار قلندر خراباتی من
رباعی شماره ۳۲۱ : گر کرده بدی تو آزمون دل من
رباعی شماره ۳۲۲ : بد کمتر ازین کن ای بت سیمین تن
رباعی شماره ۳۲۳ : ای شاه چو لاله دارد از تو دشمن
رباعی شماره ۳۲۴ : بی تیر غمت پشت کمان دارم من
رباعی شماره ۳۲۵ : غمهای تو در میان جان دارم من
رباعی شماره ۳۲۶ : بختی نه که با دوست درآمیزم من
رباعی شماره ۳۲۷ : ای بی سببی همیشه آزرده ی من
رباعی شماره ۳۲۸ : چون آمد شد بریدم از کوی تو من
رباعی شماره ۳۲۹ : از عشوه ی چرخ در امانم ز تو من
رباعی شماره ۳۳۰ : دلها همه آب گشت و جانها همه خون
رباعی شماره ۳۳۱ : در جنب گرانی تو ای نوشتکین
رباعی شماره ۳۳۲ : بهرام دواند هر دو جوینده ی کین
رباعی شماره ۳۳۳ : پار ار چه نمی کرد چو کفرم تمکین
و :
رباعی شماره ۳۳۴ : آب ار چه نمی رود به جویم با تو
رباعی شماره ۳۳۵ : ای طالع سعد روح فرخنده به تو
رباعی شماره ۳۳۶ : ای قامت سرو گشته کوتاه به تو
رباعی شماره ۳۳۷ : آنی که عدو چو برگ بیدست از تو
رباعی شماره ۳۳۸ : بی آنکه به کس رسید پیوند از تو
رباعی شماره ۳۳۹ : جز گرد دلم گشت نداند غم تو
رباعی شماره ۳۴۰ : ای مفلس ما ز مجلس خرم تو
رباعی شماره ۳۴۱ : ای بی تو دلیل اشهب و ادهم تو
رباعی شماره ۳۴۲ : چون موی شدم ز رشک پیراهن تو
رباعی شماره ۳۴۳ : دل سوخته شد در تف اندیشه ی تو
رباعی شماره ۳۴۴ : ای زلف و رخ تو مایه ی پیشه ی تو
رباعی شماره ۳۴۵ : ای همت صد هزار کس در پی تو
رباعی شماره ۳۴۶ : دل کیست که گوهری فشاند بی تو
رباعی شماره ۳۴۷ : چون آتش تیز بی قرارم بی تو
رباعی شماره ۳۴۸ : ای عقل اگر چند شریفی دون شو
رباعی شماره ۳۴۹ : اندر ره عشق دلبران صادق کو
رباعی شماره ۳۵۰ : باز آن پسر چه زنخ خوش زن کو
رباعی شماره ۳۵۱ : ای معتبران شهر والیتان کو
ه :
رباعی شماره ۳۵۲ : گفتی گله کرده ای ز من با که و مه
رباعی شماره ۳۵۳ : ما ذات نهاده بر صفاتیم همه
رباعی شماره ۳۵۴ : گر بدگویی تو را بدی گفت ای ماه
رباعی شماره ۳۵۵ : از بهر یکی بوس به دو ماه ای ماه
رباعی شماره ۳۵۶ : با من ز دریچه ای مشبک دلخواه
رباعی شماره ۳۵۷ : زین عالم بی وفا بپردازی به
رباعی شماره ۳۵۸ : گر تو به صلاح خویش کم نازی به
رباعی شماره ۳۵۹ : جز یاد تو دل بهر چه بستم توبه
ی :
رباعی شماره ۳۶۰ : با من دو هزار عشوه بفروخته ای
رباعی شماره ۳۶۱ : در جامه و فوطه سخت خرم شده ای
رباعی شماره ۳۶۲ : ای آنکه تو رحمت خدایی شده ای
رباعی شماره ۳۶۳ : تا نقطه ی خال مشک بر رخ زده ای
رباعی شماره ۳۶۴ : هر چند به دلبری کنون آمده ای
رباعی شماره ۳۶۵ : در حسن چو عشق نادرست آمده ای
رباعی شماره ۳۶۶ : خشنودی تو بجویم ای مولایی
رباعی شماره ۳۶۷ : چون نار اگرم فروختن فرمایی
رباعی شماره ۳۶۸ : گفتم که ببرم از تو ای بینایی
رباعی شماره ۳۶۹ : ای سوسن آزاد ز بس رعنایی
رباعی شماره ۳۷۰ : تا تو ز درون وفای او می جویی
رباعی شماره ۳۷۱ : غم کی خورد آنکه شادمانیش تویی
رباعی شماره ۳۷۲ : بیزار شو از خود که زیان تو تویی
رباعی شماره ۳۷۳ : مردی که برای دین سوارست تویی
رباعی شماره ۳۷۴ : چون حمله دهی نیک سوارا که تویی
رباعی شماره ۳۷۵ : خود ماه بود چنین منور که تویی
رباعی شماره ۳۷۶ : روشن تر از آفتاب و ماهی گویی
رباعی شماره ۳۷۷ : جایی که نمودی آن رخ روح افزای
رباعی شماره ۳۷۸ : با خصم تو از پی تو ای دهر آرای
رباعی شماره ۳۷۹ : در عشق تو ای شکر لب روح افزای
رباعی شماره ۳۸۰ : خود را چو عطا دهی فراوان مستای
رباعی شماره ۳۸۱ : در پیش خودم همی کنی آنجابی
رباعی شماره ۳۸۲ : شب را سلب روز فروزان کردی
رباعی شماره ۳۸۳ : صد چشمه ز چشم من براندی و شدی
رباعی شماره ۳۸۴ : ای رفته و دل برده چنین نپسندی
رباعی شماره ۳۸۵ : ای دل منیوش از آن صنم دلداری
رباعی شماره ۳۸۶ : در هر خم زلف مشکبیزی داری
رباعی شماره ۳۸۷ : زان چشم چو نرگس که به من درنگری
رباعی شماره ۳۸۸ : گیرم که غم هجر وصالم نخوری
رباعی شماره ۳۸۹ : از نکته ی فاضلان به اندام تری
رباعی شماره ۳۹۰ : گفتی که چو راه آشنایی گیری
رباعی شماره ۳۹۱ : باشد همه را چو بر ستاره ی سحری
رباعی شماره ۳۹۲ : راهی که به اندیشه ی دل می سپری
رباعی شماره ۳۹۳ : هست از دم من همیشه چرخ اندر دی
رباعی شماره ۳۹۴ : چون بلبل داریم برای بازی
رباعی شماره ۳۹۵ : گشتم ز غم فراق دیبا دوزی
رباعی شماره ۳۹۶ : در هجر تو گر دلم گراید به خسی
رباعی شماره ۳۹۷ : تا هشیاری به طعم مستی نرسی
رباعی شماره ۳۹۸ : در خدمت ما اگر زمانی باشی
رباعی شماره ۳۹۹ : تا چند ز جان مستمند اندیشی
رباعی شماره ۴۰۰ : ای عود بهشت فعل بیدی تا کی
رباعی شماره ۴۰۱ : بیداد تو بر جان سنایی تا کی
رباعی شماره ۴۰۲ : گر دنیا را به خاشه ای داشتمی
رباعی شماره ۴۰۳ : می خور که ظریفان جهان را دردی
رباعی شماره ۴۰۴ : گر آمدنم ز من بدی نامدمی
رباعی شماره ۴۰۵ : گر من سر ناز هر خسی داشتمی
رباعی شماره ۴۰۶ : گر من چو تو سنگین دل و ناخوش خومی
رباعی شماره ۴۰۷ : ای شمع تو را نگفتم از نادانی
رباعی شماره ۴۰۸ : ای آنکه مرا به جای عقل و جانی
رباعی شماره ۴۰۹ : پرسی که ز بهر مجلس افروختنی
رباعی شماره ۴۱۰ : یک روز نباشد که تو با کبر و منی
رباعی شماره ۴۱۱ : گفتم چو لبی بوسه ده ای بی معنی
رباعی شماره ۴۱۲ : تا مخرقه و رانده ی هر در نشوی
رباعی شماره ۴۱۳ : جز راه قلندر و خرابات مپوی
رباعی شماره ۴۱۴ : گیرم که مقدم مقالات شوی
رباعی شماره ۴۱۵ : با هر تاری سوخته چون پود شوی
رباعی شماره ۴۱۶ : بر خاک نهم پیش تو سر گر خواهی
رباعی شماره ۴۱۷ : تا کی ز غم جهان امانی خواهی
رباعی شماره ۴۱۸ : از خلق ز راه تیز گوشی نرهی
رباعی شماره ۴۱۹ : تا شد صنما عشق تو همراه رهی
رباعی شماره ۴۲۰ : ای شور چو آب کامه و تلخ چو می
در حال نوشتن ادامه اشعار هستیم