رباعیات سنایی

در این بخش رباعیات سنایی غزنوی نوشته شده است

فهرست رباعیات به ترتیب حروف الفبای حرف آخر قافیه یا ردیف است

برای خواندن هر شعر، روی آن کلیک کنید :

 

الف : 

رباعی شماره 1 : عشقست مرا بهینه تر کیش بتا

رباعی شماره 2 : در دست منت همیشه دامن بادا

رباعی شماره 3 : عشقا تو در آتش نهادی ما را

رباعی شماره 4 : آنی که قرار با تو باشد ما را

رباعی شماره 5 : ای کبک شکار نیست جز باز تو را

رباعی شماره 6 : هر چند بسوختی به هر باب مرا

رباعی شماره 7 : چون دوست نمود راه طامات مرا

رباعی شماره 8 : در منزل وصل توشه ای نیست مرا

رباعی شماره 9 : در دل ز طرب شکفته باغیست مرا

رباعی شماره 10 : اندوه تو دلشاد کند مرجان را

رباعی شماره 11 : کی باشد که ز طلعت دون شما

رباعی شماره 12 : گردی نبرد ز بوسه از افسر ما

رباعی شماره 13 : در دل کردی قصد بداندیشی ما

ب : 

رباعی شماره 14 : زان سوزد چشم تو زان ریزد آب

رباعی شماره 15 : تا در چشمم نشسته بودی در تاب

رباعی شماره 16 : با دل گفتم: چگونه ای، داد جواب

رباعی شماره 17 : گفتی که کیت بینم ای دُر خوشاب

رباعی شماره 18 : آنکس که ز عابدی در ایام شراب

رباعی شماره 19 : روز از دو رخت به روشنی ماند عجب

رباعی شماره 20 : ای مجلس تو چو بخت نیک اصل طرب

رباعی شماره 21 : لبهات می ست و می بود اصل طرب

رباعی شماره 22 : نیلوفر و لاله هر دو بی هیچ سبب

رباعی شماره 23 : از روی تو و زلف تو روز آمد و شب

رباعی شماره 24 : تا دیده ام آن سیب خوش دوست فریب

ت : 

رباعی شماره 25 : بی خوابی شب جان مرا گر چه بکاست

رباعی شماره 26 : ای جان عزیز تن بباید پرداخت

رباعی شماره 27 : آن موی که سوز عاشقان می انگیخت

رباعی شماره 28 : در دوستی ای صنم چو دادم دادت

رباعی شماره 29 : ای مانده زمان بنده اندر یادت

رباعی شماره 30 : ای کرده فلک به خون من نامزدت

رباعی شماره 31 : صدبار به بوسه آزمودم پارت

رباعی شماره 32 : ای خواجه محمد ای محامد سیرت

رباعی شماره 33 : زین پس هر چون که داردم دوست رواست

رباعی شماره 34 : خورشید به زیر دام معشوقه ی ماست

رباعی شماره 35 : بیرون جهان همه درون دل ماست

رباعی شماره 36 : روز از طلبت پرده ی بیکاری ماست

رباعی شماره 37 : هر باطل را که رهگذر بر گل ماست

رباعی شماره 38 : هجرت به دلم چو آتشی در پیوست

رباعی شماره 39 : دستی که حمایل تو بودی پیوست

رباعی شماره 40 : تا زلف بتم به بند زنجیر منست

رباعی شماره 41 : خواهم که به اندیشه و یارای درست

رباعی شماره 42 : گفتم پس از آنهمه طلبهای درست

رباعی شماره 43 : مستست بتا چشم تو و تیر به دست

رباعی شماره 44 : ای مه تویی از چهار گوهر شده هست

رباعی شماره 45 : چون من به خودی نیامدم روز نخست

رباعی شماره 46 : ای چون گل و مل در به در و دست به دست

رباعی شماره 47 : ای نیست شده ذات تو در پرده ی هست

رباعی شماره 48 : لشکرگه عشق عارض خرم توست

رباعی شماره 49 : گیرم که چو گل همه نکویی با توست

رباعی شماره 50 : محراب جهان جمال رخساره ی توست

رباعی شماره 51 : امروز ببر زانچه تو را پیوندست

رباعی شماره 52 : بر من فلک ار دست جفا گستردست

رباعی شماره 53 : تا جان مرا باده ی مهرت سودست

رباعی شماره 54 : در دام تو هر کس که گرفتارترست

رباعی شماره 55 : مژگان و لبش عذر و عذابی دگرست

رباعی شماره 56 : هر خوش پسری را حرکات دگرست

رباعی شماره 57 : هر روز مرا با تو نیازی دگرست

رباعی شماره 58 : در شهر هر آنکسی که او مشهورست

رباعی شماره 59 : غم خوردن این جهان فانی هوسست

رباعی شماره 60 : در دیده ی کبر کبریای تو بسست

رباعی شماره 61 : گر گویم جان فدا کنم جان نفسست

رباعی شماره 62 : تا این دل من همیشه عشق اندیشست

رباعی شماره 63 : زین روی که راه عشق راهی تنگ‌ست

رباعی شماره 64 : ار نیست دهان فزونت ار هست کمست

رباعی شماره 65 : تنگی دهن یار ز اندیشه کمست

رباعی شماره 66 : هر روز مرا ز عشق جان انجامت

رباعی شماره 67 : آنجا که سر تیغ تو را یافتنست

رباعی شماره 68 : آنم که مرا نه دل نه جان و نه تنست

رباعی شماره 69 : برهان محبت نفس سرد منست

رباعی شماره 70 : شبها ز فراق تو دلم پر خونست

رباعی شماره 71 : آن روز که بیش با من او را کینست

رباعی شماره 72 : در مرگ حیات اهل داد و دینست

رباعی شماره 73 : آنکس که سرت برید غمخوار تو اوست

رباعی شماره 74 : آنکس که به یاد او مرا کار نکوست

رباعی شماره 75 : ایام درشت رام بهرام شه ست

رباعی شماره 76 : هر چند بلای عشق دشمن کامی ست

رباعی شماره 77 : در دام تو هر کس که گرفتارترست

رباعی شماره 78 : چندان چشمم که در غم هجر گریست

رباعی شماره 79 : گویند که راستی چو زر کانیست

رباعی شماره 80 : کمتر ز من ای جان به جهان خاکی نیست

رباعی شماره 81 : اندر عقب دکان قصاب گویست

رباعی شماره 82 : زلفین تو تا بوی گل نوروزیست

رباعی شماره 83 : عقلی که ز لطف دیده ی جان پنداشت

رباعی شماره 84 : روزی که رطب داد همی از پیشت

رباعی شماره 85 : نوری که همی جمع نیابی در مشت

رباعی شماره 86 : بس عابد را که سرو بالای تو کشت

رباعی شماره 87 : صد بار رهی بیش به کوی تو شتافت

رباعی شماره 88 : بویی که مرا ز وصل یار آمد رفت

رباعی شماره 89 : ای عالم علم پیشگاه تو برفت

رباعی شماره 90 : رازی که سر زلف تو با باد بگفت

رباعی شماره 91 : چون دید مرا رخانش چون گل بشکفت

رباعی شماره 92 : افلاک به تیر عشق بتوانم سفت

رباعی شماره 93 : تا کی باشم با غم هجران تو جفت

رباعی شماره 94 : در خاک بجستمت چو خور یافتمت

رباعی شماره 95 : ای دیده ی روشن سنایی ز غمت

رباعی شماره 96 : از ظلمت چون گرفته ما هم ز غمت

رباعی شماره 97 : دلخسته و زار و ناتوانم ز غمت

رباعی شماره 98 : هر چند دلم بیش کشد بار غمت

رباعی شماره 99 : سرو چمنی یاد نیاید ز منت

رباعی شماره 100 : زین رفتن جان ربای درد افزایت

رباعی شماره 101 : آتش در زن ز کبریا در کویت

ج : 

رباعی شماره 102 : هستی تو سزای این و صد چندین رنج

ح : 

رباعی شماره 103 : اندر همه عمر من بسی وقت صبوح

د : 

رباعی شماره 104 : هر جاه تو را بلندی جوزا باد

رباعی شماره 105 : ای شاخ تو اقبال و خرد بارت باد

رباعی شماره 106 : گوشت سوی عاقلان غافل وش باد

رباعی شماره 107 : زلفینانت همیشه خم در خم باد

رباعی شماره 108 : نور بصرم خاک قدمهای تو باد

رباعی شماره 109 : اصل همه شادی از دل شاد تو باد

رباعی شماره 110 : از کبر چو من طبع تو بگریخته باد

رباعی شماره 111 : گردی که ز دیوار تو برباید باد

رباعی شماره 112 : کاری که نه کار توست ناساخته باد

رباعی شماره 113 : چشمم ز فراق تو جهانسوز مباد

رباعی شماره 114 : آن را شایی که باشم از عشق تو شاد

رباعی شماره 115 : آن به که کنم یاد تو ای حور نژاد

رباعی شماره 116 : ما را به جز از تو عالم افروز مباد

رباعی شماره 117 : در دیده ی خصم نیک روی تو مباد

رباعی شماره 118 : آب از اثر عارض تو می گردد

رباعی شماره 119 : تن در غم تو در آب منزل دارد

رباعی شماره 120 : هجر تو خوشست اگر چه زارم دارد

رباعی شماره 121 : از روی تو دیده ها جمالی دارد

رباعی شماره 122 : با هجر تو بنده دل خمین می دارد

رباعی شماره 123 : ای صورت تو سکون دلها چو خرد

رباعی شماره 124 : گه جفت صلاح باشم و یار خرد

رباعی شماره 125 : من چون تو نیابم تو چو من یابی صد

رباعی شماره 126 : روزی که بود دلت ز جانان پر درد

رباعی شماره 127 : گر خاک شوم چو باد بر من گذرد

رباعی شماره 128 : بر رهگذر دوست کمین خواهم کرد

رباعی شماره 129 : از دور مرا بدید لب خندان کرد

رباعی شماره 130 : سودای توام بی سر و بی سامان کرد

رباعی شماره 131 : روزی که سر از پرده برون خواهی کرد

رباعی شماره 132 : چون چهره ی تو ز گریه باشد پر درد

رباعی شماره 133 : گفتا که به گرد کوی ما خیره مگرد

رباعی شماره 134 : منگر تو بدانکه ذوفنون آید مرد

رباعی شماره 135 : رو گرد سراپرده ی اسرار مگرد

رباعی شماره 136 : آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد

رباعی شماره 137 : بس دل که غم سود و زیان تو خورد

رباعی شماره 138 : هر کو به جهان راه قلندر گیرد

رباعی شماره 139 : چون پوست کشد کارد به دندان گیرد

رباعی شماره 140 : این اسب قلندری نه هر کس تازد

رباعی شماره 141 : گبری که گرسنه شد به نانی ارزد

رباعی شماره 142 : بادی که ز کوی آن نگارین خیزد

رباعی شماره 143 : ای آنکه برت مردم بد، دد باشد

رباعی شماره 144 : دشنام که از لب تو مهوش باشد

رباعی شماره 145 : تو شیردلی شکار تو دل باشد

رباعی شماره 146 : این ضامن صبر من خجل خواهد شد

رباعی شماره 147 : در راه قلندری زیان سود تو شد

رباعی شماره 148 : بالای بتان چاکر بالای تو شد

رباعی شماره 149 : از فقر نشان نگر که در عود آمد

رباعی شماره 150 : در هجر توام قوت یک آه نماند

رباعی شماره 151 : نارفته به کوی صدق در گامی چند

رباعی شماره 152 : نقاش که بر نقش تو پرگار افگند

رباعی شماره 153 : مرغان که خروش بی نهایت کردند

رباعی شماره 154 : ای گل نه به سیم اگر به جانت بخرند

رباعی شماره 155 : این بی ریشان که سغبه ی سیم و زرند

رباعی شماره 156 : سیمرغ نه ای که بی تو نام تو برند

رباعی شماره 157 : سادات به یک بار همه مهجورند

رباعی شماره 158 : با یاد تو جام زهر چون نوش کشند

رباعی شماره 159 : تا عشق قد تو همچو چنبر نکند

رباعی شماره 160 : عشق تو کرای شادی و غم نکند

رباعی شماره 161 : بسیار مگو دلا که سودی نکند

رباعی شماره 162 : یک دم سر زلف خویش پر خم نکند

رباعی شماره 163 : عشاق اگر دو کون پیش تو نهند

رباعی شماره 164 : عشق و غم تو اگر چه بی دادانند

رباعی شماره 165 : آنها که اسیر عشق دلدارانند

رباعی شماره 166 : آنها که درین حدیث آویخته اند

رباعی شماره 167 : دیده ز فراق تو زیان می بیند

رباعی شماره 168 : آن روز که مهر کار گردون زده اند

رباعی شماره 169 : تا در طلب مات همی کام بود

رباعی شماره 170 : آن ذات که پرورده ی اسرار بود

رباعی شماره 171 : هر بوده که او ز اصل نابود بود

رباعی شماره 172 : دل بنده ی عاشقی تن آزاد چه سود

رباعی شماره 173 : زن، زن ز وفا شود ز زیور نشود

رباعی شماره 174 : ترسم که دل از وصل تو خرم نشود

رباعی شماره 175 : یک روز دلت به مهر ما نگراید

رباعی شماره 176 : آنی که فدای تو روان می باید

رباعی شماره 177 : گاهی فلکم گریستن فرماید

رباعی شماره 178 : روزی که بتم ز فوطه رخ بنماید

رباعی شماره 179 : مردی که به راه عشق جان فرساید

رباعی شماره 180 : آن باید آن که مرد عاشق آید

رباعی شماره 181 : آن عنبر نیم تاب در هم نگرید

رباعی شماره 182 : دی بنده چو آن لاله ی خندان تو دید

رباعی شماره 183 : اکنون که سیاهی ای دل چون خورشید

رباعی شماره 184 : ای دیدن تو راحت جانم جاوید

رباعی شماره 185 : ای خورشیدی که نورت از روی امید

رباعی شماره 186 : یک ذره نسیم خاک پایت بوزید

ر : 

رباعی شماره 187 : گویی که من از بلعجبی دارم عار

رباعی شماره 188 : چون از اجل تو دید بر لوح آثار

رباعی شماره 189 : نازان و گرازان به وثاق آمد یار

رباعی شماره 190 : از غایت بی تکلفی ما در هر کار

رباعی شماره 191 : نه چرخ به کام ما بگردد یک بار

رباعی شماره 192 : بخت و دل من ز من برآورد دمار

رباعی شماره 193 : ای گشته چو ماه و همچو خورشید سمر

رباعی شماره 194 : ای روی تو رخشنده تر از قبله ی گبر

رباعی شماره 195 : آن کس که چو او نبود در دهر دگر

ز : 

رباعی شماره 196 : بازی بنگر عشق چه کردست آغاز

رباعی شماره 197 : هرگز دل من به آشکارا و به راز

رباعی شماره 198 : اول تو حدیث عشق کردی آغاز

رباعی شماره 199 : از عشق تو ای صنم به شبهای دراز

رباعی شماره 200 : خوشخو شده بود آن صنم قاعده ساز

رباعی شماره 201 : نادیده تو را چو راه را کردم باز

رباعی شماره 202 : خواهی که تو را روی دهد صرف نیاز

رباعی شماره 203 : عقلی که همیشه با روانی دمساز

رباعی شماره 204 : شب گشت ز هجران دل افروزم روز

رباعی شماره 205 : ای گلبن نابسوده او باش هنوز

رباعی شماره 206 : آسیمه سران بی نواییم هنوز

رباعی شماره 207 : بر چرخ نهاده پای بستیم هنوز

رباعی شماره 208 : ای در سر زلف تو صبا عنبر بیز

س : 

رباعی شماره 209 : درد دلم از طبیب بیهوده مپرس

رباعی شماره 210 : ای دیده ز هر طرف که برخیزد خس

رباعی شماره 211 : خواندیم گرسنه ما ز دل یار هوس

رباعی شماره 212 : ای چون هستی برده دل من به هوس

رباعی شماره 213 : ای من به تو زنده همچو مردم به نفس

رباعی شماره 214 : اندر طلبت هزار دل کرد هوس

رباعی شماره 215 : شمعی که چو پروانه بود نزد تو کس

رباعی شماره 216 : بادی که بیاوری به ما جان چو نفس

رباعی شماره 217 : ای دیده ز هر طرف که برخیزد خس

ش : 

رباعی شماره 218 : ای تن وطن بلای آن دلکش باش

رباعی شماره 219 : ای گشته دل و جان من از عشق تو لاش

رباعی شماره 220 : با من ز دریچه ای مشبک دلکش

رباعی شماره 221 : ای عارض گل پوش سمن پاش تو خوش

رباعی شماره 222 : بر طرف قمر نهاده مشک و شکرش

رباعی شماره 223 : چون نزد رهی درآیی ای دلبر کش

رباعی شماره 224 : نی آب دو چشم داری ای حورافش

رباعی شماره 225 : با سینه ی این و آن چه گویی غم خویش

رباعی شماره 226 : می بر کف گیر و هر دو عالم بفروش

رباعی شماره 227 : ای برده دل من چو هزاران درویش

رباعی شماره 228 : گه در پی دین رویم و گه در پی کیش

رباعی شماره 229 : هر چند بود مردم دانا درویش

رباعی شماره 230 : دی آمدنی به حیرت از منزل خویش

رباعی شماره 231 : آراست بهار کوی و دروازه ی خویش

رباعی شماره 232 : از عشق تو ای سنگدل کافر کیش

ع : 

رباعی شماره 233 : معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع

غ : 

رباعی شماره 234 : از یار وفا مجوی کاندر هر باغ

رباعی شماره 235 : نیکوتری از آب روان اندر باغ

رباعی شماره 236 : نادیده من از عشق تو یک روز فراغ

رباعی شماره 237 : ای بیماری سرو تو را کرده کناغ

رباعی شماره 238 : در راه تو ار سود و زیانم فارغ

ق : 

رباعی شماره 239 : تا دید هوات در دلم غایت عشق

رباعی شماره 240 : بر سین سریر سر سپاه آمد عشق

رباعی شماره 241 : جز من به جهان نبود کس در خور عشق

رباعی شماره 242 : تحویل کنم نام خود از دفتر عشق

رباعی شماره 243 : جز تیر بلا نبود در ترکش عشق

رباعی شماره 244 : گویند که کرده ای دلت برده ی عشق

رباعی شماره 245 : کی بسته کند عقل سراپرده ی عشق

رباعی شماره 246 : چشمی دارم ز اشک پیمانه ی عشق

رباعی شماره 247 : خورشید سما بسوزد از سایه ی عشق

رباعی شماره 248 : آن روز که شیر خوردم از دایه ی عشق

ک : 

رباعی شماره 249 : کردی تو پریر آب وصل از رخ پاک

رباعی شماره 250 : ای آصف این زمانه از خاطر پاک

رباعی شماره 251 : زین پیش به شبهای سیاه شبه ناک

ل : 

رباعی شماره 252 : ناید به کف آن زلف سمن مال به مال

رباعی شماره 253 : هر چند شدم ز عشق تو خوار و خجل

رباعی شماره 254 : ای عهد تو عهد دوستان سر پل

رباعی شماره 255 : از گفته ی بد گوی تو چون هر عاقل

رباعی شماره 256 : با چهره ی آن نگار خندان ای گل

رباعی شماره 257 : ای عمر عزیز داده بر باد ز جهل

م : 

رباعی شماره 258 : در عشق تو خفته همچو ابروی توام

رباعی شماره 259 : از روی عتاب اگر چه گویی سردم

رباعی شماره 260 : بسیار ز عاشقیت غمها خوردم

رباعی شماره 261 : بر دل ز غم فراق داغی دارم

رباعی شماره 262 : هر بار ز دیده از تو در تیمارم

رباعی شماره 263 : هر روز به درد از تو نویدی دارم

رباعی شماره 264 : نامت پس ازین یارا به اسم دارم

رباعی شماره 265 : در خوابگه از دل شب آتش بیزم

رباعی شماره 266 : چون در غم آن نگار سرکش باشم

رباعی شماره 267 : گفتم خود را ز خس نگهدار ای چشم

رباعی شماره 268 : افسرده شد از دم دهانم دم چشم

رباعی شماره 269 : گر با فلکم کنی برابر بیشم

رباعی شماره 270 : روز آمد و برکشید خورشید علم

رباعی شماره 271 : تیغ از کف و بازوی تو ای فخر امم

رباعی شماره 272 : چون گل صنما جامه به صد جا چاکم

رباعی شماره 273 : با دولت حسن دوست اندر جنگم

رباعی شماره 274 : ای بسته به تو مهر و وفا یک عالم

رباعی شماره 275 : ای گشته فراق تو غم افزای دلم

رباعی شماره 276 : پر شد ز شراب عشق جانا جامم

رباعی شماره 277 : یک بوسه بر آن لبان خندان نزنم

رباعی شماره 278 : بی وصل تو زندگانی ای مه چه کنم

رباعی شماره 279 : گیرم ز غمت جان و خرد پیر کنم

رباعی شماره 280 : دارد پشتم ز وعده ی خام تو خم

رباعی شماره 281 : ای چون شکن زلف تو پشتم خم خم

رباعی شماره 282 : از آمدنم فزود رنج بدنم

رباعی شماره 283 : با ابر همیشه در عتابش بینم

رباعی شماره 284 : فتحی که به آمدنت منصور شوم

رباعی شماره 285 : در وصل شب و روز شمردیم بهم

رباعی شماره 286 : مجرم رخ تو که ما بدو آساییم

رباعی شماره 287 : چوبی بودم بود به گل در پایم

رباعی شماره 288 : گفتم که مگر دل ز تو برداشته ایم

رباعی شماره 289 : چون می دانی همه ز خاک و آبیم

رباعی شماره 290 : یک چند در اسلام فرس تاخته ایم

رباعی شماره 291 : راحت همه از غمی برانداخته ایم

رباعی شماره 292 : از دیده درم خرید روی تو شدیم

رباعی شماره 293 : ما شربت هجر تو چشیدیم و شدیم

رباعی شماره 294 : زان یک نظر نهان که ما دزدیدیم

رباعی شماره 295 : کاری که نه با تو بی نظام انگاریم

رباعی شماره 296 : تا ظن نبری که از تو آگاه تریم

رباعی شماره 297 : ماننده ی باد اگر چه بی پا و سریم

رباعی شماره 298 : با خوی بد تو گر چه در پرخاشیم

رباعی شماره 299 : ای روی تو پاکیزه تر از کف کلیم

رباعی شماره 300 : قائم به خودی از آن شب و روز مقیم

رباعی شماره 301 : قلاشانیم و لاابالی حالیم

ن : 

رباعی شماره 302 : هستیم ز بندگیت ما شاد ای جان

رباعی شماره 303 : اکنون که ز دونی ای جهان گذران

رباعی شماره 304 : عقلی که خلاف تو گزیدن نتوان

رباعی شماره 305 : یک شب غم هجران تو ای جان جهان

رباعی شماره 306 : گه سوی من آیی از لطیفی پویان

رباعی شماره 307 : آزار تو را گرچه نهادم گردن

رباعی شماره 308 : اندر دریا نهنگ باید بودن

رباعی شماره 309 : در بند بلای آن بت کش بودن

رباعی شماره 310 : تا چند ز سودای جهان پیمودن

رباعی شماره 311 : گر شاد نخواهی این دلم شاد مکن

رباعی شماره 312 : فرمان حسود فتنه انگیز مکن

رباعی شماره 313 : تا با خودی ار چه همنشینی با من

رباعی شماره 314 : گه بردوزی به دامنم بر دامن

رباعی شماره 315 : اکنون که ستد هوای تو داد از من

رباعی شماره 316 : گه یار شوی تو با ملامت گر من

رباعی شماره 317 : با من شب و روز گرم بودی به سخن

رباعی شماره 318 : ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن

رباعی شماره 319 : پندی دهمت اگر پذیری ای تن

رباعی شماره 320 : ای یار قلندر خراباتی من

رباعی شماره 321 : گر کرده بدی تو آزمون دل من

رباعی شماره 322 : بد کمتر ازین کن ای بت سیمین تن

رباعی شماره 323 : ای شاه چو لاله دارد از تو دشمن

رباعی شماره 324 : بی تیر غمت پشت کمان دارم من

رباعی شماره 325 : غمهای تو در میان جان دارم من

رباعی شماره 326 : بختی نه که با دوست درآمیزم من

رباعی شماره 327 : ای بی سببی همیشه آزرده ی من

رباعی شماره 328 : چون آمد شد بریدم از کوی تو من

رباعی شماره 329 : از عشوه ی چرخ در امانم ز تو من

رباعی شماره 330 : دلها همه آب گشت و جانها همه خون

رباعی شماره 331 : در جنب گرانی تو ای نوشتکین

رباعی شماره 332 : بهرام دواند هر دو جوینده ی کین

رباعی شماره 333 : پار ار چه نمی کرد چو کفرم تمکین

و : 

رباعی شماره 334 : آب ار چه نمی رود به جویم با تو

رباعی شماره 335 : ای طالع سعد روح فرخنده به تو

رباعی شماره 336 : ای قامت سرو گشته کوتاه به تو

رباعی شماره 337 : آنی که عدو چو برگ بیدست از تو

رباعی شماره 338 : بی آنکه به کس رسید پیوند از تو

رباعی شماره 339 : جز گرد دلم گشت نداند غم تو

رباعی شماره 340 : ای مفلس ما ز مجلس خرم تو

رباعی شماره 341 : ای بی تو دلیل اشهب و ادهم تو

رباعی شماره 342 : چون موی شدم ز رشک پیراهن تو

رباعی شماره 343 : دل سوخته شد در تف اندیشه ی تو

رباعی شماره 344 : ای زلف و رخ تو مایه ی پیشه ی تو

رباعی شماره 345 : ای همت صد هزار کس در پی تو

رباعی شماره 346 : دل کیست که گوهری فشاند بی تو

رباعی شماره 347 : چون آتش تیز بی قرارم بی تو

رباعی شماره 348 : ای عقل اگر چند شریفی دون شو

رباعی شماره 349 : اندر ره عشق دلبران صادق کو

رباعی شماره 350 : باز آن پسر چه زنخ خوش زن کو

رباعی شماره 351 : ای معتبران شهر والیتان کو

ه : 

رباعی شماره 352 : گفتی گله کرده ای ز من با که و مه

رباعی شماره 353 : ما ذات نهاده بر صفاتیم همه

رباعی شماره 354 : گر بدگویی تو را بدی گفت ای ماه

رباعی شماره 355 : از بهر یکی بوس به دو ماه ای ماه

رباعی شماره 356 : با من ز دریچه ای مشبک دلخواه

رباعی شماره 357 : زین عالم بی وفا بپردازی به

رباعی شماره 358 : گر تو به صلاح خویش کم نازی به

رباعی شماره 359 : جز یاد تو دل بهر چه بستم توبه

ی : 

رباعی شماره 360 : با من دو هزار عشوه بفروخته ای

رباعی شماره 361 : در جامه و فوطه سخت خرم شده ای

رباعی شماره 362 : ای آنکه تو رحمت خدایی شده ای

رباعی شماره 363 : تا نقطه ی خال مشک بر رخ زده ای

رباعی شماره 364 : هر چند به دلبری کنون آمده ای

رباعی شماره 365 : در حسن چو عشق نادرست آمده ای

رباعی شماره 366 : خشنودی تو بجویم ای مولایی

رباعی شماره 367 : چون نار اگرم فروختن فرمایی

رباعی شماره 368 : گفتم که ببرم از تو ای بینایی

رباعی شماره 369 : ای سوسن آزاد ز بس رعنایی

رباعی شماره 370 : تا تو ز درون وفای او می جویی

رباعی شماره 371 : غم کی خورد آنکه شادمانیش تویی

رباعی شماره 372 : بیزار شو از خود که زیان تو تویی

رباعی شماره 373 : مردی که برای دین سوارست تویی

رباعی شماره 374 : چون حمله دهی نیک سوارا که تویی

رباعی شماره 375 : خود ماه بود چنین منور که تویی

رباعی شماره 376 : روشن تر از آفتاب و ماهی گویی

رباعی شماره 377 : جایی که نمودی آن رخ روح افزای

رباعی شماره 378 : با خصم تو از پی تو ای دهر آرای

رباعی شماره 379 : در عشق تو ای شکر لب روح افزای

رباعی شماره 380 : خود را چو عطا دهی فراوان مستای

رباعی شماره 381 : در پیش خودم همی کنی آنجابی

رباعی شماره 382 : شب را سلب روز فروزان کردی

رباعی شماره 383 : صد چشمه ز چشم من براندی و شدی

رباعی شماره 384 : ای رفته و دل برده چنین نپسندی

رباعی شماره 385 : ای دل منیوش از آن صنم دلداری

رباعی شماره 386 : در هر خم زلف مشکبیزی داری

رباعی شماره 387 : زان چشم چو نرگس که به من درنگری

رباعی شماره 388 : گیرم که غم هجر وصالم نخوری

رباعی شماره 389 : از نکته ی فاضلان به اندام تری

رباعی شماره 390 : گفتی که چو راه آشنایی گیری

رباعی شماره 391 : باشد همه را چو بر ستاره ی سحری

رباعی شماره 392 : راهی که به اندیشه ی دل می سپری

رباعی شماره 393 : هست از دم من همیشه چرخ اندر دی

رباعی شماره 394 : چون بلبل داریم برای بازی

رباعی شماره 395 : گشتم ز غم فراق دیبا دوزی

رباعی شماره 396 : در هجر تو گر دلم گراید به خسی

رباعی شماره 397 : تا هشیاری به طعم مستی نرسی

رباعی شماره 398 : در خدمت ما اگر زمانی باشی

رباعی شماره 399 : تا چند ز جان مستمند اندیشی

رباعی شماره 400 : ای عود بهشت فعل بیدی تا کی

رباعی شماره 401 : بیداد تو بر جان سنایی تا کی

رباعی شماره 402 : گر دنیا را به خاشه ای داشتمی

رباعی شماره 403 : می خور که ظریفان جهان را دردی

رباعی شماره 404 : گر آمدنم ز من بدی نامدمی

رباعی شماره 405 : گر من سر ناز هر خسی داشتمی

رباعی شماره 406 : گر من چو تو سنگین دل و ناخوش خومی

رباعی شماره 407 : ای شمع تو را نگفتم از نادانی

رباعی شماره 408 : ای آنکه مرا به جای عقل و جانی

رباعی شماره 409 : پرسی که ز بهر مجلس افروختنی

رباعی شماره 410 : یک روز نباشد که تو با کبر و منی

رباعی شماره 411 : گفتم چو لبی بوسه ده ای بی معنی

رباعی شماره 412 : تا مخرقه و رانده ی هر در نشوی

رباعی شماره 413 : جز راه قلندر و خرابات مپوی

رباعی شماره 414 : گیرم که مقدم مقالات شوی

رباعی شماره 415 : با هر تاری سوخته چون پود شوی

رباعی شماره 416 : بر خاک نهم پیش تو سر گر خواهی

رباعی شماره 417 : تا کی ز غم جهان امانی خواهی

رباعی شماره 418 : از خلق ز راه تیز گوشی نرهی

رباعی شماره 419 : تا شد صنما عشق تو همراه رهی

رباعی شماره 420 : ای شور چو آب کامه و تلخ چو می

 

در حال نوشتن ادامه اشعار هستیم