رباعیات سنایی

در این بخش رباعیات سنایی غزنوی نوشته شده است

فهرست رباعیات به ترتیب حروف الفبای حرف آخر قافیه یا ردیف است

برای خواندن هر شعر، روی آن کلیک کنید :

 

الف : 

رباعی شماره ۱ : عشقست مرا بهینه تر کیش بتا

رباعی شماره ۲ : در دست منت همیشه دامن بادا

رباعی شماره ۳ : عشقا تو در آتش نهادی ما را

رباعی شماره ۴ : آنی که قرار با تو باشد ما را

رباعی شماره ۵ : ای کبک شکار نیست جز باز تو را

رباعی شماره ۶ : هر چند بسوختی به هر باب مرا

رباعی شماره ۷ : چون دوست نمود راه طامات مرا

رباعی شماره ۸ : در منزل وصل توشه ای نیست مرا

رباعی شماره ۹ : در دل ز طرب شکفته باغیست مرا

رباعی شماره ۱۰ : اندوه تو دلشاد کند مرجان را

رباعی شماره ۱۱ : کی باشد که ز طلعت دون شما

رباعی شماره ۱۲ : گردی نبرد ز بوسه از افسر ما

رباعی شماره ۱۳ : در دل کردی قصد بداندیشی ما

ب : 

رباعی شماره ۱۴ : زان سوزد چشم تو زان ریزد آب

رباعی شماره ۱۵ : تا در چشمم نشسته بودی در تاب

رباعی شماره ۱۶ : با دل گفتم: چگونه ای، داد جواب

رباعی شماره ۱۷ : گفتی که کیت بینم ای دُر خوشاب

رباعی شماره ۱۸ : آنکس که ز عابدی در ایام شراب

رباعی شماره ۱۹ : روز از دو رخت به روشنی ماند عجب

رباعی شماره ۲۰ : ای مجلس تو چو بخت نیک اصل طرب

رباعی شماره ۲۱ : لبهات می ست و می بود اصل طرب

رباعی شماره ۲۲ : نیلوفر و لاله هر دو بی هیچ سبب

رباعی شماره ۲۳ : از روی تو و زلف تو روز آمد و شب

رباعی شماره ۲۴ : تا دیده ام آن سیب خوش دوست فریب

ت : 

رباعی شماره ۲۵ : بی خوابی شب جان مرا گر چه بکاست

رباعی شماره ۲۶ : ای جان عزیز تن بباید پرداخت

رباعی شماره ۲۷ : آن موی که سوز عاشقان می انگیخت

رباعی شماره ۲۸ : در دوستی ای صنم چو دادم دادت

رباعی شماره ۲۹ : ای مانده زمان بنده اندر یادت

رباعی شماره ۳۰ : ای کرده فلک به خون من نامزدت

رباعی شماره ۳۱ : صدبار به بوسه آزمودم پارت

رباعی شماره ۳۲ : ای خواجه محمد ای محامد سیرت

رباعی شماره ۳۳ : زین پس هر چون که داردم دوست رواست

رباعی شماره ۳۴ : خورشید به زیر دام معشوقه ی ماست

رباعی شماره ۳۵ : بیرون جهان همه درون دل ماست

رباعی شماره ۳۶ : روز از طلبت پرده ی بیکاری ماست

رباعی شماره ۳۷ : هر باطل را که رهگذر بر گل ماست

رباعی شماره ۳۸ : هجرت به دلم چو آتشی در پیوست

رباعی شماره ۳۹ : دستی که حمایل تو بودی پیوست

رباعی شماره ۴۰ : تا زلف بتم به بند زنجیر منست

رباعی شماره ۴۱ : خواهم که به اندیشه و یارای درست

رباعی شماره ۴۲ : گفتم پس از آنهمه طلبهای درست

رباعی شماره ۴۳ : مستست بتا چشم تو و تیر به دست

رباعی شماره ۴۴ : ای مه تویی از چهار گوهر شده هست

رباعی شماره ۴۵ : چون من به خودی نیامدم روز نخست

رباعی شماره ۴۶ : ای چون گل و مل در به در و دست به دست

رباعی شماره ۴۷ : ای نیست شده ذات تو در پرده ی هست

رباعی شماره ۴۸ : لشکرگه عشق عارض خرم توست

رباعی شماره ۴۹ : گیرم که چو گل همه نکویی با توست

رباعی شماره ۵۰ : محراب جهان جمال رخساره ی توست

رباعی شماره ۵۱ : امروز ببر زانچه تو را پیوندست

رباعی شماره ۵۲ : بر من فلک ار دست جفا گستردست

رباعی شماره ۵۳ : تا جان مرا باده ی مهرت سودست

رباعی شماره ۵۴ : در دام تو هر کس که گرفتارترست

رباعی شماره ۵۵ : مژگان و لبش عذر و عذابی دگرست

رباعی شماره ۵۶ : هر خوش پسری را حرکات دگرست

رباعی شماره ۵۷ : هر روز مرا با تو نیازی دگرست

رباعی شماره ۵۸ : در شهر هر آنکسی که او مشهورست

رباعی شماره ۵۹ : غم خوردن این جهان فانی هوسست

رباعی شماره ۶۰ : در دیده ی کبر کبریای تو بسست

رباعی شماره ۶۱ : گر گویم جان فدا کنم جان نفسست

رباعی شماره ۶۲ : تا این دل من همیشه عشق اندیشست

رباعی شماره ۶۳ : زین روی که راه عشق راهی تنگ‌ست

رباعی شماره ۶۴ : ار نیست دهان فزونت ار هست کمست

رباعی شماره ۶۵ : تنگی دهن یار ز اندیشه کمست

رباعی شماره ۶۶ : هر روز مرا ز عشق جان انجامت

رباعی شماره ۶۷ : آنجا که سر تیغ تو را یافتنست

رباعی شماره ۶۸ : آنم که مرا نه دل نه جان و نه تنست

رباعی شماره ۶۹ : برهان محبت نفس سرد منست

رباعی شماره ۷۰ : شبها ز فراق تو دلم پر خونست

رباعی شماره ۷۱ : آن روز که بیش با من او را کینست

رباعی شماره ۷۲ : در مرگ حیات اهل داد و دینست

رباعی شماره ۷۳ : آنکس که سرت برید غمخوار تو اوست

رباعی شماره ۷۴ : آنکس که به یاد او مرا کار نکوست

رباعی شماره ۷۵ : ایام درشت رام بهرام شه ست

رباعی شماره ۷۶ : هر چند بلای عشق دشمن کامی ست

رباعی شماره ۷۷ : در دام تو هر کس که گرفتارترست

رباعی شماره ۷۸ : چندان چشمم که در غم هجر گریست

رباعی شماره ۷۹ : گویند که راستی چو زر کانیست

رباعی شماره ۸۰ : کمتر ز من ای جان به جهان خاکی نیست

رباعی شماره ۸۱ : اندر عقب دکان قصاب گویست

رباعی شماره ۸۲ : زلفین تو تا بوی گل نوروزیست

رباعی شماره ۸۳ : عقلی که ز لطف دیده ی جان پنداشت

رباعی شماره ۸۴ : روزی که رطب داد همی از پیشت

رباعی شماره ۸۵ : نوری که همی جمع نیابی در مشت

رباعی شماره ۸۶ : بس عابد را که سرو بالای تو کشت

رباعی شماره ۸۷ : صد بار رهی بیش به کوی تو شتافت

رباعی شماره ۸۸ : بویی که مرا ز وصل یار آمد رفت

رباعی شماره ۸۹ : ای عالم علم پیشگاه تو برفت

رباعی شماره ۹۰ : رازی که سر زلف تو با باد بگفت

رباعی شماره ۹۱ : چون دید مرا رخانش چون گل بشکفت

رباعی شماره ۹۲ : افلاک به تیر عشق بتوانم سفت

رباعی شماره ۹۳ : تا کی باشم با غم هجران تو جفت

رباعی شماره ۹۴ : در خاک بجستمت چو خور یافتمت

رباعی شماره ۹۵ : ای دیده ی روشن سنایی ز غمت

رباعی شماره ۹۶ : از ظلمت چون گرفته ما هم ز غمت

رباعی شماره ۹۷ : دلخسته و زار و ناتوانم ز غمت

رباعی شماره ۹۸ : هر چند دلم بیش کشد بار غمت

رباعی شماره ۹۹ : سرو چمنی یاد نیاید ز منت

رباعی شماره ۱۰۰ : زین رفتن جان ربای درد افزایت

رباعی شماره ۱۰۱ : آتش در زن ز کبریا در کویت

ج : 

رباعی شماره ۱۰۲ : هستی تو سزای این و صد چندین رنج

ح : 

رباعی شماره ۱۰۳ : اندر همه عمر من بسی وقت صبوح

د : 

رباعی شماره ۱۰۴ : هر جاه تو را بلندی جوزا باد

رباعی شماره ۱۰۵ : ای شاخ تو اقبال و خرد بارت باد

رباعی شماره ۱۰۶ : گوشت سوی عاقلان غافل وش باد

رباعی شماره ۱۰۷ : زلفینانت همیشه خم در خم باد

رباعی شماره ۱۰۸ : نور بصرم خاک قدمهای تو باد

رباعی شماره ۱۰۹ : اصل همه شادی از دل شاد تو باد

رباعی شماره ۱۱۰ : از کبر چو من طبع تو بگریخته باد

رباعی شماره ۱۱۱ : گردی که ز دیوار تو برباید باد

رباعی شماره ۱۱۲ : کاری که نه کار توست ناساخته باد

رباعی شماره ۱۱۳ : چشمم ز فراق تو جهانسوز مباد

رباعی شماره ۱۱۴ : آن را شایی که باشم از عشق تو شاد

رباعی شماره ۱۱۵ : آن به که کنم یاد تو ای حور نژاد

رباعی شماره ۱۱۶ : ما را به جز از تو عالم افروز مباد

رباعی شماره ۱۱۷ : در دیده ی خصم نیک روی تو مباد

رباعی شماره ۱۱۸ : آب از اثر عارض تو می گردد

رباعی شماره ۱۱۹ : تن در غم تو در آب منزل دارد

رباعی شماره ۱۲۰ : هجر تو خوشست اگر چه زارم دارد

رباعی شماره ۱۲۱ : از روی تو دیده ها جمالی دارد

رباعی شماره ۱۲۲ : با هجر تو بنده دل خمین می دارد

رباعی شماره ۱۲۳ : ای صورت تو سکون دلها چو خرد

رباعی شماره ۱۲۴ : گه جفت صلاح باشم و یار خرد

رباعی شماره ۱۲۵ : من چون تو نیابم تو چو من یابی صد

رباعی شماره ۱۲۶ : روزی که بود دلت ز جانان پر درد

رباعی شماره ۱۲۷ : گر خاک شوم چو باد بر من گذرد

رباعی شماره ۱۲۸ : بر رهگذر دوست کمین خواهم کرد

رباعی شماره ۱۲۹ : از دور مرا بدید لب خندان کرد

رباعی شماره ۱۳۰ : سودای توام بی سر و بی سامان کرد

رباعی شماره ۱۳۱ : روزی که سر از پرده برون خواهی کرد

رباعی شماره ۱۳۲ : چون چهره ی تو ز گریه باشد پر درد

رباعی شماره ۱۳۳ : گفتا که به گرد کوی ما خیره مگرد

رباعی شماره ۱۳۴ : منگر تو بدانکه ذوفنون آید مرد

رباعی شماره ۱۳۵ : رو گرد سراپرده ی اسرار مگرد

رباعی شماره ۱۳۶ : آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد

رباعی شماره ۱۳۷ : بس دل که غم سود و زیان تو خورد

رباعی شماره ۱۳۸ : هر کو به جهان راه قلندر گیرد

رباعی شماره ۱۳۹ : چون پوست کشد کارد به دندان گیرد

رباعی شماره ۱۴۰ : این اسب قلندری نه هر کس تازد

رباعی شماره ۱۴۱ : گبری که گرسنه شد به نانی ارزد

رباعی شماره ۱۴۲ : بادی که ز کوی آن نگارین خیزد

رباعی شماره ۱۴۳ : ای آنکه برت مردم بد، دد باشد

رباعی شماره ۱۴۴ : دشنام که از لب تو مهوش باشد

رباعی شماره ۱۴۵ : تو شیردلی شکار تو دل باشد

رباعی شماره ۱۴۶ : این ضامن صبر من خجل خواهد شد

رباعی شماره ۱۴۷ : در راه قلندری زیان سود تو شد

رباعی شماره ۱۴۸ : بالای بتان چاکر بالای تو شد

رباعی شماره ۱۴۹ : از فقر نشان نگر که در عود آمد

رباعی شماره ۱۵۰ : در هجر توام قوت یک آه نماند

رباعی شماره ۱۵۱ : نارفته به کوی صدق در گامی چند

رباعی شماره ۱۵۲ : نقاش که بر نقش تو پرگار افگند

رباعی شماره ۱۵۳ : مرغان که خروش بی نهایت کردند

رباعی شماره ۱۵۴ : ای گل نه به سیم اگر به جانت بخرند

رباعی شماره ۱۵۵ : این بی ریشان که سغبه ی سیم و زرند

رباعی شماره ۱۵۶ : سیمرغ نه ای که بی تو نام تو برند

رباعی شماره ۱۵۷ : سادات به یک بار همه مهجورند

رباعی شماره ۱۵۸ : با یاد تو جام زهر چون نوش کشند

رباعی شماره ۱۵۹ : تا عشق قد تو همچو چنبر نکند

رباعی شماره ۱۶۰ : عشق تو کرای شادی و غم نکند

رباعی شماره ۱۶۱ : بسیار مگو دلا که سودی نکند

رباعی شماره ۱۶۲ : یک دم سر زلف خویش پر خم نکند

رباعی شماره ۱۶۳ : عشاق اگر دو کون پیش تو نهند

رباعی شماره ۱۶۴ : عشق و غم تو اگر چه بی دادانند

رباعی شماره ۱۶۵ : آنها که اسیر عشق دلدارانند

رباعی شماره ۱۶۶ : آنها که درین حدیث آویخته اند

رباعی شماره ۱۶۷ : دیده ز فراق تو زیان می بیند

رباعی شماره ۱۶۸ : آن روز که مهر کار گردون زده اند

رباعی شماره ۱۶۹ : تا در طلب مات همی کام بود

رباعی شماره ۱۷۰ : آن ذات که پرورده ی اسرار بود

رباعی شماره ۱۷۱ : هر بوده که او ز اصل نابود بود

رباعی شماره ۱۷۲ : دل بنده ی عاشقی تن آزاد چه سود

رباعی شماره ۱۷۳ : زن، زن ز وفا شود ز زیور نشود

رباعی شماره ۱۷۴ : ترسم که دل از وصل تو خرم نشود

رباعی شماره ۱۷۵ : یک روز دلت به مهر ما نگراید

رباعی شماره ۱۷۶ : آنی که فدای تو روان می باید

رباعی شماره ۱۷۷ : گاهی فلکم گریستن فرماید

رباعی شماره ۱۷۸ : روزی که بتم ز فوطه رخ بنماید

رباعی شماره ۱۷۹ : مردی که به راه عشق جان فرساید

رباعی شماره ۱۸۰ : آن باید آن که مرد عاشق آید

رباعی شماره ۱۸۱ : آن عنبر نیم تاب در هم نگرید

رباعی شماره ۱۸۲ : دی بنده چو آن لاله ی خندان تو دید

رباعی شماره ۱۸۳ : اکنون که سیاهی ای دل چون خورشید

رباعی شماره ۱۸۴ : ای دیدن تو راحت جانم جاوید

رباعی شماره ۱۸۵ : ای خورشیدی که نورت از روی امید

رباعی شماره ۱۸۶ : یک ذره نسیم خاک پایت بوزید

ر : 

رباعی شماره ۱۸۷ : گویی که من از بلعجبی دارم عار

رباعی شماره ۱۸۸ : چون از اجل تو دید بر لوح آثار

رباعی شماره ۱۸۹ : نازان و گرازان به وثاق آمد یار

رباعی شماره ۱۹۰ : از غایت بی تکلفی ما در هر کار

رباعی شماره ۱۹۱ : نه چرخ به کام ما بگردد یک بار

رباعی شماره ۱۹۲ : بخت و دل من ز من برآورد دمار

رباعی شماره ۱۹۳ : ای گشته چو ماه و همچو خورشید سمر

رباعی شماره ۱۹۴ : ای روی تو رخشنده تر از قبله ی گبر

رباعی شماره ۱۹۵ : آن کس که چو او نبود در دهر دگر

ز : 

رباعی شماره ۱۹۶ : بازی بنگر عشق چه کردست آغاز

رباعی شماره ۱۹۷ : هرگز دل من به آشکارا و به راز

رباعی شماره ۱۹۸ : اول تو حدیث عشق کردی آغاز

رباعی شماره ۱۹۹ : از عشق تو ای صنم به شبهای دراز

رباعی شماره ۲۰۰ : خوشخو شده بود آن صنم قاعده ساز

رباعی شماره ۲۰۱ : نادیده تو را چو راه را کردم باز

رباعی شماره ۲۰۲ : خواهی که تو را روی دهد صرف نیاز

رباعی شماره ۲۰۳ : عقلی که همیشه با روانی دمساز

رباعی شماره ۲۰۴ : شب گشت ز هجران دل افروزم روز

رباعی شماره ۲۰۵ : ای گلبن نابسوده او باش هنوز

رباعی شماره ۲۰۶ : آسیمه سران بی نواییم هنوز

رباعی شماره ۲۰۷ : بر چرخ نهاده پای بستیم هنوز

رباعی شماره ۲۰۸ : ای در سر زلف تو صبا عنبر بیز

س : 

رباعی شماره ۲۰۹ : درد دلم از طبیب بیهوده مپرس

رباعی شماره ۲۱۰ : ای دیده ز هر طرف که برخیزد خس

رباعی شماره ۲۱۱ : خواندیم گرسنه ما ز دل یار هوس

رباعی شماره ۲۱۲ : ای چون هستی برده دل من به هوس

رباعی شماره ۲۱۳ : ای من به تو زنده همچو مردم به نفس

رباعی شماره ۲۱۴ : اندر طلبت هزار دل کرد هوس

رباعی شماره ۲۱۵ : شمعی که چو پروانه بود نزد تو کس

رباعی شماره ۲۱۶ : بادی که بیاوری به ما جان چو نفس

رباعی شماره ۲۱۷ : ای دیده ز هر طرف که برخیزد خس

ش : 

رباعی شماره ۲۱۸ : ای تن وطن بلای آن دلکش باش

رباعی شماره ۲۱۹ : ای گشته دل و جان من از عشق تو لاش

رباعی شماره ۲۲۰ : با من ز دریچه ای مشبک دلکش

رباعی شماره ۲۲۱ : ای عارض گل پوش سمن پاش تو خوش

رباعی شماره ۲۲۲ : بر طرف قمر نهاده مشک و شکرش

رباعی شماره ۲۲۳ : چون نزد رهی درآیی ای دلبر کش

رباعی شماره ۲۲۴ : نی آب دو چشم داری ای حورافش

رباعی شماره ۲۲۵ : با سینه ی این و آن چه گویی غم خویش

رباعی شماره ۲۲۶ : می بر کف گیر و هر دو عالم بفروش

رباعی شماره ۲۲۷ : ای برده دل من چو هزاران درویش

رباعی شماره ۲۲۸ : گه در پی دین رویم و گه در پی کیش

رباعی شماره ۲۲۹ : هر چند بود مردم دانا درویش

رباعی شماره ۲۳۰ : دی آمدنی به حیرت از منزل خویش

رباعی شماره ۲۳۱ : آراست بهار کوی و دروازه ی خویش

رباعی شماره ۲۳۲ : از عشق تو ای سنگدل کافر کیش

ع : 

رباعی شماره ۲۳۳ : معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع

غ : 

رباعی شماره ۲۳۴ : از یار وفا مجوی کاندر هر باغ

رباعی شماره ۲۳۵ : نیکوتری از آب روان اندر باغ

رباعی شماره ۲۳۶ : نادیده من از عشق تو یک روز فراغ

رباعی شماره ۲۳۷ : ای بیماری سرو تو را کرده کناغ

رباعی شماره ۲۳۸ : در راه تو ار سود و زیانم فارغ

ق : 

رباعی شماره ۲۳۹ : تا دید هوات در دلم غایت عشق

رباعی شماره ۲۴۰ : بر سین سریر سر سپاه آمد عشق

رباعی شماره ۲۴۱ : جز من به جهان نبود کس در خور عشق

رباعی شماره ۲۴۲ : تحویل کنم نام خود از دفتر عشق

رباعی شماره ۲۴۳ : جز تیر بلا نبود در ترکش عشق

رباعی شماره ۲۴۴ : گویند که کرده ای دلت برده ی عشق

رباعی شماره ۲۴۵ : کی بسته کند عقل سراپرده ی عشق

رباعی شماره ۲۴۶ : چشمی دارم ز اشک پیمانه ی عشق

رباعی شماره ۲۴۷ : خورشید سما بسوزد از سایه ی عشق

رباعی شماره ۲۴۸ : آن روز که شیر خوردم از دایه ی عشق

ک : 

رباعی شماره ۲۴۹ : کردی تو پریر آب وصل از رخ پاک

رباعی شماره ۲۵۰ : ای آصف این زمانه از خاطر پاک

رباعی شماره ۲۵۱ : زین پیش به شبهای سیاه شبه ناک

ل : 

رباعی شماره ۲۵۲ : ناید به کف آن زلف سمن مال به مال

رباعی شماره ۲۵۳ : هر چند شدم ز عشق تو خوار و خجل

رباعی شماره ۲۵۴ : ای عهد تو عهد دوستان سر پل

رباعی شماره ۲۵۵ : از گفته ی بد گوی تو چون هر عاقل

رباعی شماره ۲۵۶ : با چهره ی آن نگار خندان ای گل

رباعی شماره ۲۵۷ : ای عمر عزیز داده بر باد ز جهل

م : 

رباعی شماره ۲۵۸ : در عشق تو خفته همچو ابروی توام

رباعی شماره ۲۵۹ : از روی عتاب اگر چه گویی سردم

رباعی شماره ۲۶۰ : بسیار ز عاشقیت غمها خوردم

رباعی شماره ۲۶۱ : بر دل ز غم فراق داغی دارم

رباعی شماره ۲۶۲ : هر بار ز دیده از تو در تیمارم

رباعی شماره ۲۶۳ : هر روز به درد از تو نویدی دارم

رباعی شماره ۲۶۴ : نامت پس ازین یارا به اسم دارم

رباعی شماره ۲۶۵ : در خوابگه از دل شب آتش بیزم

رباعی شماره ۲۶۶ : چون در غم آن نگار سرکش باشم

رباعی شماره ۲۶۷ : گفتم خود را ز خس نگهدار ای چشم

رباعی شماره ۲۶۸ : افسرده شد از دم دهانم دم چشم

رباعی شماره ۲۶۹ : گر با فلکم کنی برابر بیشم

رباعی شماره ۲۷۰ : روز آمد و برکشید خورشید علم

رباعی شماره ۲۷۱ : تیغ از کف و بازوی تو ای فخر امم

رباعی شماره ۲۷۲ : چون گل صنما جامه به صد جا چاکم

رباعی شماره ۲۷۳ : با دولت حسن دوست اندر جنگم

رباعی شماره ۲۷۴ : ای بسته به تو مهر و وفا یک عالم

رباعی شماره ۲۷۵ : ای گشته فراق تو غم افزای دلم

رباعی شماره ۲۷۶ : پر شد ز شراب عشق جانا جامم

رباعی شماره ۲۷۷ : یک بوسه بر آن لبان خندان نزنم

رباعی شماره ۲۷۸ : بی وصل تو زندگانی ای مه چه کنم

رباعی شماره ۲۷۹ : گیرم ز غمت جان و خرد پیر کنم

رباعی شماره ۲۸۰ : دارد پشتم ز وعده ی خام تو خم

رباعی شماره ۲۸۱ : ای چون شکن زلف تو پشتم خم خم

رباعی شماره ۲۸۲ : از آمدنم فزود رنج بدنم

رباعی شماره ۲۸۳ : با ابر همیشه در عتابش بینم

رباعی شماره ۲۸۴ : فتحی که به آمدنت منصور شوم

رباعی شماره ۲۸۵ : در وصل شب و روز شمردیم بهم

رباعی شماره ۲۸۶ : مجرم رخ تو که ما بدو آساییم

رباعی شماره ۲۸۷ : چوبی بودم بود به گل در پایم

رباعی شماره ۲۸۸ : گفتم که مگر دل ز تو برداشته ایم

رباعی شماره ۲۸۹ : چون می دانی همه ز خاک و آبیم

رباعی شماره ۲۹۰ : یک چند در اسلام فرس تاخته ایم

رباعی شماره ۲۹۱ : راحت همه از غمی برانداخته ایم

رباعی شماره ۲۹۲ : از دیده درم خرید روی تو شدیم

رباعی شماره ۲۹۳ : ما شربت هجر تو چشیدیم و شدیم

رباعی شماره ۲۹۴ : زان یک نظر نهان که ما دزدیدیم

رباعی شماره ۲۹۵ : کاری که نه با تو بی نظام انگاریم

رباعی شماره ۲۹۶ : تا ظن نبری که از تو آگاه تریم

رباعی شماره ۲۹۷ : ماننده ی باد اگر چه بی پا و سریم

رباعی شماره ۲۹۸ : با خوی بد تو گر چه در پرخاشیم

رباعی شماره ۲۹۹ : ای روی تو پاکیزه تر از کف کلیم

رباعی شماره ۳۰۰ : قائم به خودی از آن شب و روز مقیم

رباعی شماره ۳۰۱ : قلاشانیم و لاابالی حالیم

ن : 

رباعی شماره ۳۰۲ : هستیم ز بندگیت ما شاد ای جان

رباعی شماره ۳۰۳ : اکنون که ز دونی ای جهان گذران

رباعی شماره ۳۰۴ : عقلی که خلاف تو گزیدن نتوان

رباعی شماره ۳۰۵ : یک شب غم هجران تو ای جان جهان

رباعی شماره ۳۰۶ : گه سوی من آیی از لطیفی پویان

رباعی شماره ۳۰۷ : آزار تو را گرچه نهادم گردن

رباعی شماره ۳۰۸ : اندر دریا نهنگ باید بودن

رباعی شماره ۳۰۹ : در بند بلای آن بت کش بودن

رباعی شماره ۳۱۰ : تا چند ز سودای جهان پیمودن

رباعی شماره ۳۱۱ : گر شاد نخواهی این دلم شاد مکن

رباعی شماره ۳۱۲ : فرمان حسود فتنه انگیز مکن

رباعی شماره ۳۱۳ : تا با خودی ار چه همنشینی با من

رباعی شماره ۳۱۴ : گه بردوزی به دامنم بر دامن

رباعی شماره ۳۱۵ : اکنون که ستد هوای تو داد از من

رباعی شماره ۳۱۶ : گه یار شوی تو با ملامت گر من

رباعی شماره ۳۱۷ : با من شب و روز گرم بودی به سخن

رباعی شماره ۳۱۸ : ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن

رباعی شماره ۳۱۹ : پندی دهمت اگر پذیری ای تن

رباعی شماره ۳۲۰ : ای یار قلندر خراباتی من

رباعی شماره ۳۲۱ : گر کرده بدی تو آزمون دل من

رباعی شماره ۳۲۲ : بد کمتر ازین کن ای بت سیمین تن

رباعی شماره ۳۲۳ : ای شاه چو لاله دارد از تو دشمن

رباعی شماره ۳۲۴ : بی تیر غمت پشت کمان دارم من

رباعی شماره ۳۲۵ : غمهای تو در میان جان دارم من

رباعی شماره ۳۲۶ : بختی نه که با دوست درآمیزم من

رباعی شماره ۳۲۷ : ای بی سببی همیشه آزرده ی من

رباعی شماره ۳۲۸ : چون آمد شد بریدم از کوی تو من

رباعی شماره ۳۲۹ : از عشوه ی چرخ در امانم ز تو من

رباعی شماره ۳۳۰ : دلها همه آب گشت و جانها همه خون

رباعی شماره ۳۳۱ : در جنب گرانی تو ای نوشتکین

رباعی شماره ۳۳۲ : بهرام دواند هر دو جوینده ی کین

رباعی شماره ۳۳۳ : پار ار چه نمی کرد چو کفرم تمکین

و : 

رباعی شماره ۳۳۴ : آب ار چه نمی رود به جویم با تو

رباعی شماره ۳۳۵ : ای طالع سعد روح فرخنده به تو

رباعی شماره ۳۳۶ : ای قامت سرو گشته کوتاه به تو

رباعی شماره ۳۳۷ : آنی که عدو چو برگ بیدست از تو

رباعی شماره ۳۳۸ : بی آنکه به کس رسید پیوند از تو

رباعی شماره ۳۳۹ : جز گرد دلم گشت نداند غم تو

رباعی شماره ۳۴۰ : ای مفلس ما ز مجلس خرم تو

رباعی شماره ۳۴۱ : ای بی تو دلیل اشهب و ادهم تو

رباعی شماره ۳۴۲ : چون موی شدم ز رشک پیراهن تو

رباعی شماره ۳۴۳ : دل سوخته شد در تف اندیشه ی تو

رباعی شماره ۳۴۴ : ای زلف و رخ تو مایه ی پیشه ی تو

رباعی شماره ۳۴۵ : ای همت صد هزار کس در پی تو

رباعی شماره ۳۴۶ : دل کیست که گوهری فشاند بی تو

رباعی شماره ۳۴۷ : چون آتش تیز بی قرارم بی تو

رباعی شماره ۳۴۸ : ای عقل اگر چند شریفی دون شو

رباعی شماره ۳۴۹ : اندر ره عشق دلبران صادق کو

رباعی شماره ۳۵۰ : باز آن پسر چه زنخ خوش زن کو

رباعی شماره ۳۵۱ : ای معتبران شهر والیتان کو

ه : 

رباعی شماره ۳۵۲ : گفتی گله کرده ای ز من با که و مه

رباعی شماره ۳۵۳ : ما ذات نهاده بر صفاتیم همه

رباعی شماره ۳۵۴ : گر بدگویی تو را بدی گفت ای ماه

رباعی شماره ۳۵۵ : از بهر یکی بوس به دو ماه ای ماه

رباعی شماره ۳۵۶ : با من ز دریچه ای مشبک دلخواه

رباعی شماره ۳۵۷ : زین عالم بی وفا بپردازی به

رباعی شماره ۳۵۸ : گر تو به صلاح خویش کم نازی به

رباعی شماره ۳۵۹ : جز یاد تو دل بهر چه بستم توبه

ی : 

رباعی شماره ۳۶۰ : با من دو هزار عشوه بفروخته ای

رباعی شماره ۳۶۱ : در جامه و فوطه سخت خرم شده ای

رباعی شماره ۳۶۲ : ای آنکه تو رحمت خدایی شده ای

رباعی شماره ۳۶۳ : تا نقطه ی خال مشک بر رخ زده ای

رباعی شماره ۳۶۴ : هر چند به دلبری کنون آمده ای

رباعی شماره ۳۶۵ : در حسن چو عشق نادرست آمده ای

رباعی شماره ۳۶۶ : خشنودی تو بجویم ای مولایی

رباعی شماره ۳۶۷ : چون نار اگرم فروختن فرمایی

رباعی شماره ۳۶۸ : گفتم که ببرم از تو ای بینایی

رباعی شماره ۳۶۹ : ای سوسن آزاد ز بس رعنایی

رباعی شماره ۳۷۰ : تا تو ز درون وفای او می جویی

رباعی شماره ۳۷۱ : غم کی خورد آنکه شادمانیش تویی

رباعی شماره ۳۷۲ : بیزار شو از خود که زیان تو تویی

رباعی شماره ۳۷۳ : مردی که برای دین سوارست تویی

رباعی شماره ۳۷۴ : چون حمله دهی نیک سوارا که تویی

رباعی شماره ۳۷۵ : خود ماه بود چنین منور که تویی

رباعی شماره ۳۷۶ : روشن تر از آفتاب و ماهی گویی

رباعی شماره ۳۷۷ : جایی که نمودی آن رخ روح افزای

رباعی شماره ۳۷۸ : با خصم تو از پی تو ای دهر آرای

رباعی شماره ۳۷۹ : در عشق تو ای شکر لب روح افزای

رباعی شماره ۳۸۰ : خود را چو عطا دهی فراوان مستای

رباعی شماره ۳۸۱ : در پیش خودم همی کنی آنجابی

رباعی شماره ۳۸۲ : شب را سلب روز فروزان کردی

رباعی شماره ۳۸۳ : صد چشمه ز چشم من براندی و شدی

رباعی شماره ۳۸۴ : ای رفته و دل برده چنین نپسندی

رباعی شماره ۳۸۵ : ای دل منیوش از آن صنم دلداری

رباعی شماره ۳۸۶ : در هر خم زلف مشکبیزی داری

رباعی شماره ۳۸۷ : زان چشم چو نرگس که به من درنگری

رباعی شماره ۳۸۸ : گیرم که غم هجر وصالم نخوری

رباعی شماره ۳۸۹ : از نکته ی فاضلان به اندام تری

رباعی شماره ۳۹۰ : گفتی که چو راه آشنایی گیری

رباعی شماره ۳۹۱ : باشد همه را چو بر ستاره ی سحری

رباعی شماره ۳۹۲ : راهی که به اندیشه ی دل می سپری

رباعی شماره ۳۹۳ : هست از دم من همیشه چرخ اندر دی

رباعی شماره ۳۹۴ : چون بلبل داریم برای بازی

رباعی شماره ۳۹۵ : گشتم ز غم فراق دیبا دوزی

رباعی شماره ۳۹۶ : در هجر تو گر دلم گراید به خسی

رباعی شماره ۳۹۷ : تا هشیاری به طعم مستی نرسی

رباعی شماره ۳۹۸ : در خدمت ما اگر زمانی باشی

رباعی شماره ۳۹۹ : تا چند ز جان مستمند اندیشی

رباعی شماره ۴۰۰ : ای عود بهشت فعل بیدی تا کی

رباعی شماره ۴۰۱ : بیداد تو بر جان سنایی تا کی

رباعی شماره ۴۰۲ : گر دنیا را به خاشه ای داشتمی

رباعی شماره ۴۰۳ : می خور که ظریفان جهان را دردی

رباعی شماره ۴۰۴ : گر آمدنم ز من بدی نامدمی

رباعی شماره ۴۰۵ : گر من سر ناز هر خسی داشتمی

رباعی شماره ۴۰۶ : گر من چو تو سنگین دل و ناخوش خومی

رباعی شماره ۴۰۷ : ای شمع تو را نگفتم از نادانی

رباعی شماره ۴۰۸ : ای آنکه مرا به جای عقل و جانی

رباعی شماره ۴۰۹ : پرسی که ز بهر مجلس افروختنی

رباعی شماره ۴۱۰ : یک روز نباشد که تو با کبر و منی

رباعی شماره ۴۱۱ : گفتم چو لبی بوسه ده ای بی معنی

رباعی شماره ۴۱۲ : تا مخرقه و رانده ی هر در نشوی

رباعی شماره ۴۱۳ : جز راه قلندر و خرابات مپوی

رباعی شماره ۴۱۴ : گیرم که مقدم مقالات شوی

رباعی شماره ۴۱۵ : با هر تاری سوخته چون پود شوی

رباعی شماره ۴۱۶ : بر خاک نهم پیش تو سر گر خواهی

رباعی شماره ۴۱۷ : تا کی ز غم جهان امانی خواهی

رباعی شماره ۴۱۸ : از خلق ز راه تیز گوشی نرهی

رباعی شماره ۴۱۹ : تا شد صنما عشق تو همراه رهی

رباعی شماره ۴۲۰ : ای شور چو آب کامه و تلخ چو می

 

در حال نوشتن ادامه اشعار هستیم