تو آن ماه زهره جبینی و آن سرو لاله عذاری

خواجوی کرمانی – غزل شماره 869

تو آن ماه زهره جبینی و آن سرو لاله عذاری

که بر لاله غالیه سایی و از طرّه غالیه باری

عقیقست یا لب شیرین عذارست یا گل و نسرین

جمالست یا مه و پروین گلاله ست یا شب تاری

گهی می کشی به فریبم گهی می کشی به عتابم

چه کردم که با من مسکین طریق وفا نسپاری

جدایی ز من چه گزینی چو دانی که صبر ندارم

وفا از تو چشم چه دارم چو دانم که مهر نداری

خوشا بر ترنم بلبل صبوحی و جام لبالب

خوشا با بتان سمن رخ حریفی و باده گساری

ز اوصاف حور بهشتی نشان داده لعبت ساقی

ز انفاس گلشن رضوان خبر داده باد بهاری

چو خواجو چه زهد فروشی چو از جام می نشکیبی

ز خوبان کناره چه گیری چو در آرزوی کناری