ما حاصل از جهان غم دلبر گرفته ایم

خواجوی کرمانی – غزل شماره 687

ما حاصل از جهان غم دلبر گرفته ایم

وز جان به جان دوست که دل برگرفته ایم

زین در گرفته ایم به پروانه سوز عشق

چون شمع آتش دل ازین در گرفته ایم

با طلعتت زچشمه ی خور دست شسته ایم

با پیکر تو ترک دو پیکر گرفته ایم

برما مگیر اگر ز پراکندگی شبی

آن زلف مشگبار معنبر گرفته ایم

تا همچو شمع از سرسر در گذشته ایم

هر لحظه سوز عشق تو از سر گرفته ایم

بی روی و قامت و لب جانبخش دلکشت

ترک بهشت و طوبی و کوثر گرفته ایم

چون دل اگرچه پیش تو قلب و شکسته ایم

از رخ درست گوی تو در زر گرفته ایم

هشیار کی شویم که از ساقی الست

بر یاد چشم مست تو ساغر گرفته ایم

از خود گذشته ایم و چو خواجو ز کاینات

دل برگرفته و پی دلبر گرفته ایم