خواجوی کرمانی – شعر شماره 2
دوش آن پسر کوفته گر چون برخاست
می کرد اشارتم که استاد اینجاست
یعنی بگذر
گفتم ز غمت رنگ رخم چون زر شد
گفتا که به سیم کار ما گردد راست
ماننده ی زر
خواجوی کرمانی – شعر شماره 2
دوش آن پسر کوفته گر چون برخاست
می کرد اشارتم که استاد اینجاست
یعنی بگذر
گفتم ز غمت رنگ رخم چون زر شد
گفتا که به سیم کار ما گردد راست
ماننده ی زر
امین پیرانی - حامد پیری