خواجوی کرمانی – رباعی شماره 44
آن سرو سخنگو که مه هر جاییست
از مهر جمال خویشتن سوداییست
وان مرغ که شد دیده ی من سقایش
هندوچه ی بستان هزار آواییست
آن سرو سخنگو که مه هر جاییست
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط