خواجوی کرمانی – رباعی شماره 375
ای برده ضمیرت از مه و مهر فره
وی گشته مطیعت زن و مرد و که و مه
چون تیر خدنگ در کمان پیوستی
می کرد کمان چرخ بر تیر تو زه
ای برده ضمیرت از مه و مهر فره
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط