خواجوی کرمانی – رباعی شماره 310
ای دانه ی خال سیهت دام دلم
وی پسته ی تنگ دهنت کام دلم
گم گشت در ایام غمت نام دلم
تا خود به کجا رسد سرانجام دلم
ای دانه ی خال سیهت دام دلم
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط
اشتراک در
وارد شدن
0 نظرات
قدیمیترین