خواجوی کرمانی – رباعی شماره 180
دل در سرت ای نگار سیمین تن شد
جان را سر زلف سیهت مسکن شد
زابروی تو ماه نو چو صورت بستم
از روی تو معنی مهم روشن شد
دل در سرت ای نگار سیمین تن شد
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط