خواجوی کرمانی – رباعی شماره 173
چون طره ز پای یار سر برگیرد
در حال دگر سرکشی از سر گیرد
آن رخ که بود بر او نشان در دوست
هر دم فلکش ز مهر در زر گیرد
چون طره ز پای یار سر برگیرد
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط