فرّ ایران ستایش انگیز است
چون شکوه سحر دلاویز است
از ازل بود و هست و خواهد بود
بر چنین فرّ جاودانه درود
فرّ ایران فروغ و نور بود
عشق و مهر و امید و شور بود
آرمانش سعادت بشر است
هم خودآگاه، هم جهان نگر است
این کهن آرمان ایرانی
شور بخشد به جان ایرانی
مهر و داد و خرد مرادش هست
این سه همواره در نهادش هست
هیچ گه فر جدا از ایران نیست
گرچه گه گاه پرتو افشان نیست
گاهگاهی اگر که شد پنهان
لیک هرگز جدا نگشت از آن
فرّ ایران به روزگار دراز
بوده در هر زمانه ایران ساز
در شب سرد و تار و طوفانی
باز هم کرده پرتو افشانی
فرّ ایران چو هست جاویدان
تیرگی را زداید از ایران
این بهین بخشش اهورایی
هست اوج کمال و زیبایی
چون که آن داده خدایی هست
پرتو روح آریایی هست
می ستاییم فر ایران را
فرّ ایران بهتر از جان را
واژگان کلیدی: اشعار توران شهریاری،نمونه شعر توران شهریاری،شاعر توران شهریاری،شعرهای توران شهریاری،شعری از توران شهریاری،یک شعر از توران شهریاری،مثنوی توران شهریاری،شعر ملی و میهنی توران شهریاری،شعری برای ایران از توران شهریاری،توران شهریاری شاعر زرتشتی ایرانی،بانو توران شهریاری،توران شهریاری بهرامی،شاعر اهل استان کرمان،شاعر کرمانی،شعری از دیوان توران شهریاری.
