ایرج میرزا – انقلاب ادبی
مثنوی شماره 7
گر چه در مالیه‌ام حالیه من
متأذّی شدم از مالیه من
حیف باشد که مرا فکر بلند
صرف گردد به خرافاتی چند
حیف امروز گرفتارم من
ورنه مجموعه ی افکارم من
جهل از ملت خود بردارم
منتی بر سرشان بگذارم
آنچه را گفته‌ام از زشت و نفیس
نیست فرصت که کنم پاک نویس
