از کنارت که می روم
زمین،نفس های آخرش را می کشد
مثل کوبشی رو به سکوت
تو را می خوانم ، پیش چشمان ستاره های آویزان
داد می زنم سرِ حواشیِ باد
عبور می کنند تُند و تُند ،
خیابان ها یکی پس از دیگری
می گیرند تو را از من
و چراغ های شهر چشمم را می زنند
نمی گذارند بینمت باز
چرا باید ترکت کنم چرا ؟
برای خود زنی با لبه های تیزِ شب آیا ؟
“برگردان:باهار افسری”
واژگان کلیدی:اشعار ،نمونه شعر،شاعر ،شعرهای ،شعری از ،یک شعر از ،شعرهای ترجمه شده به فارسی،سروده های برگردان به پارسی ،امي لاول،ایمی لاول،شاعر آمریکایی،شاعر کشور آمریکا،شاعر ایالات متحده،شاعر زن آمریکایی،شعر آمریکایی.
Amy Lowell،poems،quotes
